Say it Loud, i am back and i am Proud

Αγαπημένοι μου αναγνώστες,

τα πέρασα πολύ ωραία αυτό το καλοκαίρι. Πήγα σε διάφορα μέρη, έκανα πολλά μπάνια, γνώρισα τον Κούλη και τη Μηλίτσα και βγαίναμε κάθε βράδυ για παγωτό. Εγώ φορούσα την καινούρια μου μπλούζα και άκουγα Κάιλι Μινόγκ. Συζητούσαμε για μόδα και για γκόμενους.
Ύστερα πέρασε ο καιρός και ξανάρχισε το σχολείο.



Για να μην καταντήσει το μπλογκ σαν τα παραπάνω που βλέπω τελευταία να ανθίζουν, αλλάζει από σήμερα σχήμα και χρώμα. Ο Wrong Guy θα βγαίνει σε νέο τρέντι - πόκετ μέγεθος. Οι αναρτήσεις δε θα είναι τόσο συχνές, αλλά θα διατηρήσουν τη γνωστή ποιότητα που διατρέχει όλα τα ποστ του. Διάλεξα αυτό, από το γράφω ότι παπαριά μου έρχεται στο κεφάλι. Ο κεντρικός άξονας δεν αλλάζει, θα παίζω πάντα με τη διαφορά του ενός μόνο γράμματος στις δύο θεμελιώδεις έννοιες που με εκφράζουν εδώ και καιρό. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως αυτό είναι το απόλυτο ιστολόγιο Τεχνών - Τεκνών.

Σε γενικές γραμμές το καλοκαίρι μου ήταν ζεστό, μουσικό και μεγάλο. Δε μου έκρυψε μεγάλες εκπλήξεις. Αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι για μερικές μέρες αναγκάστηκα να μείνω σε ένα ξενοδοχείο που μόλις έμπαινες, έβλεπες αυτό.


Θα παραβλέψω την αισθητική παράμετρο και θα σταθώ μόνο στο ότι το ξενοδοχείο ήταν χτισμένο το '50, χωρίς ανακαίνιση, το δωμάτιο ήταν μικροσκοπικό, χωρίς μπαλκόνι, σε ισόγειο, με ένα μεγάλο παράθυρο πάνω από τα κρεβάτια το οποίο έβλεπε στον παραλιακό κεντρικό δρόμο, δίπλα στα δύο μεγάλα θερινά κλαμπ του χωριού που βαρούσαν Γαρμπή ως το πρωί, τους τουρίστες να περνάνε μεθυσμένοι και τα κανγκούρια να μαρσάρουν τα μηχανάκια τους, τα νταούλια και τους ζουρνάδες να γιορτάζουν το Δεκαπενταύγουστο όλο το βράδυ, το air condition να μην έχει χειριστήριο αλλά μια πρίζα - το άναβες όπως το φως- που όλο το βράδυ με χτυπούσε γιατί δεν ρυθμιζόταν, το σεντόνι μου να έχει λεκέδες από την περίοδο μιας άγνωστης, και το ένα βράδυ να έχει κοπεί το ρεύμα μόνο στο ξενοδοχείο από όλη την περιοχή.


Και επειδή σου έλειψα όλο το καλοκαίρι σκαρφίστηκα και κάτι ακόμα για να έρθουμε πιο κοντά. Να σε βάλω να ακούς τα τραγούδια που έχω στη μουσική μου βιβλιοθήκη. Πως θα γίνει αυτό; Πατώντας απλά εδώ. Αν ακούσεις κάτι άσχετο, που θα ακούσεις, μην πάθεις σοκ, απλά πάτα το κουμπί να πας στο επόμενο τραγούδι. Ποπ, ροκ, σάουντρακ, κανένα ελληνικό που και που θα σου κάνουν παρέα αρκεί να έχεις ανοιχτό το παράθυρο όταν σερφάρεις. Μια dsl είναι επίσης απαραίτητη. Πλας, θα βλέπεις πληροφορίες για το κάθε κομματάκι που ακούς. Ο Last.fm είναι απλά απίθανος!

Λυπάμαι που το λέω, αλλά..... Καλό Φθινόπωρο!