Wednesday, March 28, 2007

To καλύτερο soundtrack της χρονιάς


Από χθες σκέφτομαι συνεχώς το Fountain. Μέσα μου ανεβοκατεβαίνουν διάφορα θέματα. Ξέρεις... τα τελευταία χρόνια έκανα πολύ δουλειά με τον εαυτό μου και τα πάω καλά μαζί του. Έχω ισορροπήσει πνευματικά και συναισθηματικά. Είμαι και γενικά ψύχραιμος άνθρωπος, οπότε μπορώ να πάρω καλά οτιδήποτε και αν μου συμβεί. Ένα μόνο πράγμα δεν μπορώ να διαπραγματευτώ. Το θάνατο κοντινών μου ανθρώπων. Όχι το δικό μου. Για αυτόν ειλικρινά δε με νοιάζει καθόλου. Αλλά η σκέψη ότι κάποια μέρα θα πρέπει να αντιμετωπίσω όλο αυτό με εξοντώνει. Δείτε την ταινία. Εικαστικός ωκεανός εικόνων και συναισθημάτων. Και φυσικά ΤΙ μουσική!!!!Eπιβλητική, στοιχειώνει τις εικόνες και το νου. Πάρ'την και θα με θυμηθείς!

Thursday, March 22, 2007

Επαγγελματικός Προσανατολισμός


Συζητούσανε σήμερα στο γραφείο για το ποια είναι η Σάσα Μπάστα. Με ρώτησε μία μεγαλύτερη συνάδελφος η οποία δεν έχει σχέση με τα κοσμικά. Ανέλαβα λοιπόν να την κατατοπίσω. Και ενώ έψαχνα μία κόσμια λέξη για να εξηγήσω ποια κυρία είναι αυτή, και ψαχούλευα τον εγκέφαλο μου, με πρόλαβε μια πιο αυθόρμητη συνάδελφος και φώναξε από την άλλη πλευρά:

"Μια βιζιτού είναι που βγαίνει στην εκπομπή του Θέμου για να κάνει πιο υψηλή την ταρίφα της"

Δεν ήταν ακριβώς η λέξη που έψαχνα το βιζιτού, αλλά ας πούμε πως μας κάνει. Κάναμε ακολούθως μία αναδρομή στην καριέρα της εν λόγω κυρίας. Μάθαμε ότι τραγουδάει σε νυχτερινό μαγαζί. Και ότι έχει βγάλει πολλά λεφτά απο αυτή της την ενασχόληση. Στη συνέχεια η κουβέντα γύρισε στο ποιοι κάνουν λεφτά σε αυτή τη ζωή. Και ω! τι έκπληξη, ανακαλύψαμε πως λεφτά κάνουν οι βιζιτούδες, οι μαστρωποί, οι έμποροι ναρκωτικών και αυτοί που πουλάν όπλα. Γιατί όμως στο μάθημα του ΣΕΠ που κάναμε στο λύκειο (Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός για σένα που δε θυμάσαι) δε μας τα λέγαν αυτά τα επαγγέλματα? Θυμάμαι να μας πρήζουν να γίνουμε γιατροί, δικηγόροι άντε στη χειρότερη καθηγητές. Γιατί όμως δε μας λέγαν πως έτσι θα αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε μια ζωή για να μπορούμε να συντηρούμαστε. Που είναι το Ευ Ζην? Γιατί βρίσκω μόνο το Ζην? Βαρέθηκα να δουλεύω μόνο και μόνο για να επιβιώνω. Θέλω τη Μεγάλη Ζωή -αυτή που λένε Ντόλτσε Βίτα- ΤΩΡΑΑΑ!!!

Κάθε φορά που θα 'ρθεις βρέχει


Μου αρέσει όταν βρέχει. Να σκεφτείτε πως όταν ήμουν μικρός, κάθε πρωί που άνοιγα τα πράσινα μάτια μου για να πάω σχολείο, έτρεχα να τραβήξω την κουρτίνα από το δωμάτιο μου για να δω αν βρέχει. Αν ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος μου έφτιαχνε τη μέρα. Αν έπεφταν ψιχάλες χαιρόμουν τα μάλα ενώ αν έριχνε καρεκλοπόδαρα εγώ τρελαινόμουν. Νομίζω η βροχή ταιριάζει στην πόλη που μεγάλωσα (βλ. Θεσσαλονίκη). Η εικόνα που έχω κρατημένη μέσα μου απο το χωριό μου είναι η παραλία της Θεσσαλονίκης τίγκα στην ομίχλη και γεμάτη με βαριά, μολυβένια σύννεφα έτοιμα να ρίξουν ότι πιο δυνατό έχουν. Από εκεί νομίζω πηγάζει και ο θαυμασμός μου για τον Αγγελόπουλο. Φτιάχνει απο τα πιο όμορφα βροχερά τοπία που έχω δει.


Κάποια στιγμή η εμμονή μου με τη βροχή είχε γίνει τόσο δυνατή,που έψαχνα μανιωδώς τραγούδια που έχουν να κάνουν με στάλες, ψιχάλες, μπουμπουνητά. Προς έκπληξη μου είχα ανακαλύψει αρκετά τότε. Μέχρι και μια συλλογή είχα πετύχει κάπου με αποκλειστικά τραγούδια με βροχή. Τα έχω ξεχάσει τα πιο πολλά τώρα για να σας παραθέσω μερικά. Το μόνο που θυμάμαι είναι το Rain της Madonna.

Θεωρώ τη βροχή τρομερά ερωτική. Με φτιάχνει τρελά ο ήχος της. Όταν ακούω να ρίχνει πολύ πράμα στο τζάμι του παραθύρου, θέλω άμεσα να κάνω σεξ! Ξέρετε ποιος άλλος συμμερίζεται τη γνώμη μου? Ο Woody Allen. Αν πρόσεξετε τις ερωτικές σκηνές του σε όλες τις ταινίες του, πάντα θα βρέχει. Πάντα.


Monday, March 12, 2007

Τι βαθμό είχατε στην Ιστορία?



Πήγα και εγώ το το Σάββατο, όπως και τόσοι άλλοι (θυμίστε μου να μην το ξανακάνω, 2η σειρά για 2 ώρες) για να δω τους 300. Αισθητικά τη βρήκα άψογη την ταινία. Πολύ ιδιαίτερη εικόνα με κομίστικο ύφος, ενδιαφέρουσα απεικόνιση των Περσών, βγάζει έντονα αυτό το μυστικιστικό και σκοταδιστικό που κουβαλάνε οι ανατολίτικοι λαοί.

Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος πρέπει να μάθει την Ιστορία της αρχαίας Ελλάδας απο μια ταινία η οποία απο την αρχή δηλώνει πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά η μεταφορά ενός κόμικ στη μεγάλη οθόνη. Τη βρήκα έντιμη στις προθέσεις της και την προτιμώ από άλλες ταινίες (και ανθρώπους) που παίρνουν πολύ σοβαρά τους εαυτούς τους.

Αν την είδες τσέκαρε εδώ όπου βρήκα μία σελίδα που δείχνει πως είναι το κόμικ και πως μεταφέραν τις εικόνες στο σελιλόιντ. Πολύ πιστή απεικόνιση. Εύφημος μνεία στον Ξέρξη!

Tuesday, March 6, 2007

Λακωνικότητα


Στην προσπάθεια μου να θέσω τα όρια και το ύφος αυτού του μπλόγκ έκανα μια ενδελεχή ενδοσκόπηση: Ποιος είμαι, που πάω, τι ζητάω... Αυτό βέβαια είναι κάτι που κάνω χρόνια. Πάντα κατέληγα στο ίδιο συμπέρασμα. "ΔΕΝ ΞΕΡΩ". Μικρότερος νόμιζα πως απλά δεν είχα αυτογνωσία. Αργότερα που ένοιωσα πιο σίγουρος για τον εαυτό μου κατέληξα στο ότι είμαι πολλαπλή προσωπικότητα. Η αλήθεια όμως δεν ήταν ούτε εκεί. Μάταια προσπαθούσα ο δυστυχής να ανακαλύψω τι μου γινόταν. Πως δημιουργούνταν μέσα μου τόσο αντιφατικά και πολλές φορές αντικρουόμενα συναισθήματα?

Τελικά διαπίστωσα πως εγώ ήμουν όλα αυτά μαζί. Κάποιες φορές ήμουν εγωιστής, κάποιες όχι. Κάποτε σοφός, κάποτε ανόητος. Πότε αποδεκτός πότε παράταιρος. Το σημαντικό είναι πως νοιώθεις μέσα σου. Έχοντας πλέον επίγνωση αυτού μπορώ να καταπιαστώ απο τα πιο ασήμαντα φαινομενικά θέματα μέχρι τα πιο εξειδικευμένα. Είμαι της σχολής του Πλάτωνα. Homo universalis!
Aπό την άλλη πλευρά απεχθάνομαι τις φανφάρες. Για αυτό και δε συμπαθούσα ιδιαίτερα τους ανθρώπους που μιλάνε πολύ. Νομίζω πως όταν μιλάς πολύ κάποια στιγμή θα ξεστομίσεις και την ανοησία σου. Μιας λοιπόν και αύριο είναι η πρεμιέρα του "300" ας ενστερνιστώ μια από τις σημαντικότερες αξίες των Σπαρτιατών και ας σωπάσω....

Monday, March 5, 2007

A Wrong Welcome...



Ποτέ δεν ήμουν ο σωστός τύπος... Πάντα υπήρχε κάποιος που έπαιρνε καλύτερους βαθμούς από μένα, που έκανε μία δουλειά σωστότερα από μένα, που ήξερε πως να απαντήσει καυστικότερα από ότι εγώ...

Παρόλα αυτά ποτέ δε θέλησα να γίνω ο σωστός τύπος. Ανέκαθεν με έλκυε το περιθώριο περισσότερο από τον ίσιο δρόμο. Αισθάνομαι μια ασφάλεια όταν δεν είμαι με το συμβατικό. Και πλέον είμαι σίγουρος πως εκεί θέλω να βαδίζω. Στην άλλη πλευρά. Στο διαφορετικό. Για αυτό έφτιαξα και τον
Wrong Guy. Το blog αυτό απευθύνεται σε ανθρώπους που θέλουν να κοιτάνε τα πράγματα κάτω από μία ΛΑΘΟΣ οπτική.

Αν σου ταιριάζω, welcome......

Related Posts with Thumbnails