Μου αρέσει όταν βρέχει. Να σκεφτείτε πως όταν ήμουν μικρός, κάθε πρωί που άνοιγα τα πράσινα μάτια μου για να πάω σχολείο, έτρεχα να τραβήξω την κουρτίνα από το δωμάτιο μου για να δω αν βρέχει. Αν ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος μου έφτιαχνε τη μέρα. Αν έπεφταν ψιχάλες χαιρόμουν τα μάλα ενώ αν έριχνε καρεκλοπόδαρα εγώ τρελαινόμουν. Νομίζω η βροχή ταιριάζει στην πόλη που μεγάλωσα (βλ. Θεσσαλονίκη). Η εικόνα που έχω κρατημένη μέσα μου απο το χωριό μου είναι η παραλία της Θεσσαλονίκης τίγκα στην ομίχλη και γεμάτη με βαριά, μολυβένια σύννεφα έτοιμα να ρίξουν ότι πιο δυνατό έχουν. Από εκεί νομίζω πηγάζει και ο θαυμασμός μου για τον Αγγελόπουλο. Φτιάχνει απο τα πιο όμορφα βροχερά τοπία που έχω δει.
Κάποια στιγμή η εμμονή μου με τη βροχή είχε γίνει τόσο δυνατή,που έψαχνα μανιωδώς τραγούδια που έχουν να κάνουν με στάλες, ψιχάλες, μπουμπουνητά. Προς έκπληξη μου είχα ανακαλύψει αρκετά τότε. Μέχρι και μια συλλογή είχα πετύχει κάπου με αποκλειστικά τραγούδια με βροχή. Τα έχω ξεχάσει τα πιο πολλά τώρα για να σας παραθέσω μερικά. Το μόνο που θυμάμαι είναι το Rain της Madonna.
Θεωρώ τη βροχή τρομερά ερωτική. Με φτιάχνει τρελά ο ήχος της. Όταν ακούω να ρίχνει πολύ πράμα στο τζάμι του παραθύρου, θέλω άμεσα να κάνω σεξ! Ξέρετε ποιος άλλος συμμερίζεται τη γνώμη μου? Ο Woody Allen. Αν πρόσεξετε τις ερωτικές σκηνές του σε όλες τις ταινίες του, πάντα θα βρέχει. Πάντα.
2 Comments:
Και να περιμένουν τα πλοία να δέσουν στο λιμάνι
Και από κάπου να ακούγεται το Φωτιά στο Λιμάνι από Ξύλινα Σπαθιά. Δε φαντάζομαι άλλο τραγούδι να δένει καλύτερα!
Post a Comment