- Κουρδιστό Πορτοκάλι 1971
O Κιούμπρικ. Η κλασσική μουσική των Ροσίνι, Μπετόβεν, Γουόλτερ Κάρλος. Η ανατριχιαστική λεπτομέρεια ότι όλες αυτές οι βιαιοπραγίες γίνονται για να απαλύνει ο Μάλκομ Μακντάουελ την πλήξη του (τον οποίο έχω πετύχει στο Harrods να ψωνίζει κάτι Prada, κύριος ήταν, πολύ αξιοπρεπής). H πιο γνωστή απεικόνιση του μπιχεβιοριστικού μοντέλου στη μεγάλη οθόνη. Η αποδοχή ότι η βία είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη φύση.
- Το Εξπρές του Μεσονυχτίου 1972
Ο Μπραντ Ντέιβις. Από τους λίγους παλιούς σταρ που διατηρούν ακόμα και σήμερα στις ταινίες τους άσβεστο τον ερωτισμό τους. Ο Μπραντ Ντέιβις. Η μυστηριακή ατμόσφαιρα που καλύπτει όλο το φιλμ. Ο Μπραντ Ντέιβις. Κάπως έτσι φαντάζομαι τις φυλακές της Τουρκίας. Ο Μπραντ Ντέιβις. Αχ! Τι κρίμα που πέθανε τόσο νέος.
- Κραυγές και Ψίθυροι 1972
Μας την έδειξε ένας καθηγητής στο πανεπιστήμιο. Mέχρι τότε βαριόμουν απίστευτα τον Μπέργκμαν και δεν είχα καμία όρεξη να ασχοληθώ μαζί του. Μέγα λάθος! Πρόκειται για μια από τις πιο δυνατές ταινίες που έχω δει. Δύο αδερφές και μια υπηρέτρια, φαινομενικά εγκλωβισμένες σε ένα παλιό αρχοντικό, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις τελευταίες ώρες της άλλης τους αδερφής. Το σπίτι κυριαρχεί στα πλάνα, βαρύ και κατακόκκινο, έρχεται σε μια ζωηρή αντίθεση με τα λευκά φορέματα που φοράνε οι γυναίκες. Το κόκκινο για τον Μπέργκαν ήταν το χρώμα της ανθρώπινης ψυχής και για αυτό έχει μπόλικο η ταινία. Ένα πραγματικό αριστούργημα, η αγαπημένη μου ταινία αυτού του σκηνοθέτη.
- Ο Εξορκιστής 1973
Η πρώτη τεράστια εμπορική επιτυχία στην ιστορία των ταινιών τρόμου, που μέχρι τότε αντιμετωπίζονταν σαν ταινίες δεύτερης κατηγορίας. Ήταν η πρώτη φορά που σημειώθηκαν σε αίθουσα κινηματογράφου λιποθυμικές κρίσεις, εμετοί ακόμα και παροδική ψύχωση. Εγώ δεν τα έπαθα όλα αυτά όταν είδα την ταινία, αναγνωρίζω όμως ότι η ταινία αυτή καθιέρωσε το στυλ παιδί με υποχθόνιες δυνάμεις ως κυρίαρχο θέμα στις ταινίες τρόμου. Τα σίκουελ είναι ότι αθλιότερο έχει γυριστεί έβερ. Το ίδιο και οι υπόλοιπες ταινίες του Φρίντκιν.
- Ο Ταξιτζής 1976
Ακραία, σκληρή, αληθινή. Οι κριτικές την αποθέωσαν, τα ταμεία επίσης, προτάθηκε για 4 όσκαρ, μάντεψε από ποια έχασε αυτό της καλύτερης ταινίας. Από το Ρόκι! Ο Σκορτσέζε συζητούσε κάποια στιγμή να κάνει ένα σίκουελ, λέγοντας πως θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τι απέγινε ο πρωταγωνιστήε 30 χρόνια μετά. Το μετάνιωσε. Ευτυχώς. Σούπερ σκηνή, εδώ.
6. Alien 1979
Πρόσφατα είδα ξανά ολόκληρη την τετραλογία και κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα:
* Το πρώτο Alien είναι ταινιάρα.
* Τι κρίμα σκηνοθέτες όπως ο Ρίντλεϊ Σκοτ να κάνουν τέτοιες ταινίες και μετά να γυρίζουν παπαριές.
* Είναι η αγαπημένη μου ταινία επιστημονικής φαντασίας.
* Αν ήμουν λεσβία, η Ρίπλεϊ θα ήταν το πρότυπο μου.
* Το δεύτερο σίκουελ του Κάμερον ήταν αρκετά καλό, το τρίτο λίγο βαρετό, το τέταρτο στο τέλος με το γιο του Άλιεν με ξενέρωσε τόοοοοοοοσο.
7. All that Jazz 1979
Όταν είδα αυτή την ταινία αποφάσισα ότι θέλω να γίνω σκηνοθέτης. Σε ένα παράλληλο σύμπαν φαντάζομαι ότι είμαι ένας πετυχημένος σκηνοθέτης, με εμπορική και καλλιτεχνική αναγνώριση. Καμιά φορά ξυπνάω. Καμιά φορά και όχι!
Moυ αρέσει ο Γούντι, αυτή είναι από τις πιο κλασσικές Γουντο-ταινίες που έχει κάνει. Νευρώσεις, Νέα Υόρκη, Τζόρτζ Γκέρσουιν - έτσι ανοίγει η ταινία- Νταϊάν Κίτον, μην ξεχνάς έρχεται φέτος το Vicky Christina Barcelona με όλους τους όμορφους μαζεμένους, και όταν γύριζαν στην Pedrera εγώ καθόμουν απ'έξω και περίμενα να τελειώσουν. Οι βρώμικες φήμες λένε, πράγματα που εγώ δε θέλω να ακούω, αλλά πάλι τι άλλο να κάνεις, ότι εμπεριέχονται σκηνές σεξ με Πενέλοπε και Σκάρλετ και ένα τριολέ με αυτές τις δύο και τον Χαβιέ Μπαρδέμ! Τι άλλο δηλαδή;
9. Ο Άνθρωπος Ελέφαντας 1980
Το ξέρεις ότι ο Άνθρωπος Ελέφαντας ήταν υπαρκτό πρόσωπο; Γεννήθηκε το 1862 και το όνομα του ήταν Τζόζεφ Μέρικ. Όταν γράφτηκε το βιβλίο, από λάθος του συγγραφέα ονομάστηκε Τζον Μέρικ και έτσι έμεινε γνωστός στην ιστορία. Ο πατέρας του τον σιχαινόταν, η μητέρα του πέθανε όταν αυτός ήταν 12, άρχισε να εμφανίζεται στα τσίρκα σαν αποτροπιαστικό θέαμα. Μάζεψε λεφτά, κέρδισε τη συμπάθεια της βικτωριανής Αγγλίας, έγινε ο αγαπημένος της Βασίλισσας Βικτώρια. Πέθανε μόλις στα 27 επειδή το κεφάλι του είχε γίνει πολύ βαρύ και δεν μπορούσε να το στηρίξει ο λαιμός του. Ο σκελετός του βρίσκεται στο Royal London Hospital.
10. The Shining 1980
Το ότι λατρεύω τον Κιούμπρικ το ξέρεις. Αυτή είναι η αγαπημένη μου ταινία του. Στηρίζεται σε μυθιστόρημα του Κινγκ, ο ίδιος λέει ότι η ταινία μιλάει απλώς για την έλλειψη έμπνευσης ενός συγγραφέα. Είναι αρκετά κλειστοφοβική και δημιουργεί ένα έντονο αίσθημα τρόμου. Τα πλάνα είναι τόσο προσεκτικά επιλεγμένα που συνδράμουν στο κλίμα απόκοσμης μοναξιάς. Ακόμα και τα χαλιά και οι μοκέτες στο πάτωμα είναι τόσο άριστα τοποθετημένες και καδραρισμένες που δεν μπορείς παρά να συμφωνήσεις μαζί μου. Ο Κιούμπρικ είναι απλά ιδιοφυία. Here's Johny!
---Επίσης θέλω να σου πω ότι όταν είδα την ταινία ήμουν 16. Μου έκανε τόση εντύπωση που την άλλη μέρα πήγα στο μοναδικό μαγαζί που είχε τότε η Θεσσαλονίκη με αφίσες, στην Εγνατία πίσω από μια εκκλησία που είναι βυθισμένη, και πήρα ακριβώς την αφίσα που βλέπεις παραπάνω. Την κρέμασα απέναντι από το κρεβάτι μου και έπεσα για ύπνο. Όταν το επόμενο πρωινό άνοιξα το μάτι και είδα τον Τζακ με τη μαχαίρα να έρχεται κατά πάνω μου, έτρεξα, την άλλαξα και πήρα μια πιο ανώδυνη αφίσα για δωμάτιο εφήβου.
25 Comments:
Μια χαρά οι επιλογές σου wrong, βέβαια και το Annie Hall να έβαζες δε θα με πείραζε! Έξοχο το All That Jazz! Έχεις δει το Lenny του Fosse? Ίσως έβαζα το Apocalypse Now στη θέση του Alien. Αχ και το Small change του Τριφω μου άρεσε! Και το Life Of Brian! Γι' αυτό δε μπορώ να φτιάξω λίστες!
Εξαιρετική επιλογή ταινιών, wrong! Το Elephant Man δε μου άρεσε και τόσο, μάλλον επειδή προτιμώ το Twin Peaks/Mulholland Drive στυλ του Lynch. Το δικό μου όνειρο για ενασχόληση με σκηνοθεσία και σενάριο εξανεμίστηκε εδώ και κάμποσα χρόνια :Ρ Good for you που ακόμη ονειρεύεσαι πού και πού ;)
Πετυχημένο και το σχόλιο για τη Ρίπλεϊ: "Αν ήμουν λεσβία, θα ήταν το πρότυπο μου." Δεν ξέρω αν είναι πρότυπο, αλλά σίγουρα το drooling είναι αναπόφευκτο όταν εμφανίζεται η Σιγκούρνεϊ στην οθόνη :P
Μόνο το "εξπρές του μεσονυχτίου έχω δει", ήταν συγκινητική ταινία με ωραία μουσική..
Μάκια!
Δεν εκτιμάς ιδιαίτερα τον Κόπολα ή μου φαίνεται???Νόνος Ι&ΙΙ τίποτε?(Για μένα είναι δυο από τις κορυφαίες ταινίες όλων των εποχών!)
Τον "Ταξιτζή" τον βαριέμαι.Υπερεκτιμημένη ταινία.Η μόνη σκηνή που μου έκανε εντύπωση ήταν αυτή που ο Ντε Νίρο βγάζει τον Σέπερντ πρώτο ραντεβού και την πηγαίνει σε τσοντοσινεμά.
Tο "Κραυγές και Ψίθυροι" δεν το έχω δει.Καλός ο Μπέργκμαν, αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να με παθιάσει...
Τα "Άλιεν" γενικά δεν με ξετρελαίνουν, παρότι είμαι φαν της επιστημονικής φαντασίας ...
"Μανχάταν" πολύ καλό, αλλά μάλλον θα προτιμήσω "Νευρικό Εραστή"...
Η "Λάμψη" το κορυφαίο θρίλερ όλων των εποχών. Ήθελα κι εγώ να πάρω τη συγκεκριμένη αφίσα όταν ήμουν φοιτητής, αλλά τελικά επικράτησαν ψυχραιμότερες σκέψεις :)
Φιλιά!
έγραψες.
μου κίνησες το ενδιαφέρον να δω την 3. αν και το γεγονός ότι σου άρεσε τόσο αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για μένα! λολ
μία και μία όλες. Πρώτη φορά που τις έχω δει ΟΛΕΣ! γέααα
Θα ξεχωρίσω τον Elephant Man. Καταπληκτική ταινία με πολλά μηνύματα
Όντως μια και μια οι ταινίες της ανάρτησης. Υπάρχουν όμως (δεν θα υπήρχαν;) κι άλλες, όπως μερικές με τον πολύ καλό Ντάστιν Χόφμαν εκείνης της εποχής: Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου (1976) και βεβαίως Κράμερ εναντίον Κράμερ (1979).
Είναι λοιπόν τόσο καλό το All That Jazz? Χμμ, εμπιστεύομαι απόλυτα το γούστο σου και θα τη δω! Όσο για τις άλλες, εννοείται συμφωνώ απόλυτα.
Εκτός του ότι πρώτη φορά είχα δει σχεδόν όλες τις ταινίες, η απόλυτη καύλα για μένα ήταν τα ιαπωνικά στην αφίσα του Ανθρώπου Ελέφαντα (που λένε ακριβώς αυτό). Μα πως εκφράζομαι έτσι!
rev και το Άνι Χολ έπαιζε πολύ,μου άρεσε,αλλά προτίμησα το Μανχάταν γιατί είναι πιο πολύ Νέα Υόρκη και κατά συνέπεια Γούντι.Ο Φόσι μου αρέσει γενικά, έχει μια παλιομοδίτικη αισθητική στις ταινίες του που φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα. Η Αποκάλυψη μου άρεσε,αλλά δεν μου έκανε το παραπάνω κλικ για να τη βάλω στις αγαπημένες.ίσως ήταν το θέμα της.νομίζω φοβήθηκα τον Μπράντο!
edwina θα έλεγα ότι το Μαλχόλαντ είναι η αγαπημένη μου από Λιντς,βρήκα όμως τον Ελέφαντα ταινία με καρδιά,συναίσθημα, λίγο πρωτόλεια και απλοϊκή,με αγνές προθέσεις όμως.Ripley rules!
hfaistiwnas άντε να δεις και τις άλλες!γρήγορα!
cobden ναι,μου άρεσαν ιδιαίτερα το Jack και το Rainmaker!Έχω περίεργη σχέση με τον Κόπολα.μία τον αγαπάω,μια τον μισώ.λες να είμαι ερωτευμένος μαζί του;πάντως μια από τις αγαπημένες μου όλων των εποχών ταινίες είναι δικιά του-μπορείς να μαντέψεις ποια;
provato τι άμο για αυτά τα λαλίστατα και γλαφυρά σχόλια
tovene η ταινία είναι λίγο σάικο,πιστεύω θα ταιριάξετε (χοχοχο)
mad είναι που έχεις κοινωνικές ευαισθησίες,για αυτό σου άρεσε ο Ελέφαντας.αλλά άντε να πείσεις ότι δεν είσαι Ελέφαντας!
gerasimos οι Άνθρωποι του προέδρου είναι από τις λίγες πολιτικές ταινίες που δεν βαρέθηκα (τελείως) και αυτό είναι σημαντικό βήμα,και για μένα και για την ταινία.Το Κράμερ,οκ,καλό ήταν,αλλά λίγο μελό.......;
hourglass σε βάζει η ταινία πολύ στο μπακστέιτζ όλων των προετοιμασιών,παίζει και η Τζέσικα Λανγκ,στο τέλος λάμπει σαν άγγελος(τη λένε Angelique κιόλας)στο τέλος έκλαιγα,δε σου λέω γιατί,αν είναι να τη δεις!
oni μα για σένα έβαλα αυτή την αφίσα!αλήθεια,μη φανταστείς ότι βγήκε πρώτη στο γκουγκλ όταν έψαχνα φωτό!
Ταινιάρες! Η μία καλύτερη από την άλλη. Την "Λάμψη" την είχα δει μικρή. Την σκεπτόμουν μέρες αφότου την είχα δει. Ειδικά η σκηνή που πλημμυρίζει ο διάδρομος με το αίμα, πρέπει να στοίχειωσε αρκετά όνειρά μου. Σου έκατσε κι εσένα η μοκέτα με τα γεωμετρικά σχέδια; Τι να πρωτοθυμηθώ από αυτό το έργο; Ο Νίκολσον, ο τέλειος ψυχάκιας!
Τον "Εξορκιστή" τον είδα αρκετά χρόνια αργότερα σε βίντεο στις 3 το πρωί μόνη στο σπίτι (μονοκατοικία) καλοκαίρι που όλοι είχαν φύγει διακοπές και με τα φώτα σβηστά. Απόλαυση!
Το "Αλιεν" φοβερό, αν και το πρώτο μου φάνηκε λίγο αργό. Το δεύτερο με την "μάχη" ανάμεσα στις δύο "μάνες" μου άρεσε περισσότερο. Lesbian icon σίγουρα η Ρίπλεϊ. Πόσο δίκιο έχεις!
Αψογος! Για άλλη μια φορά!
Έχω αυθεντική την τετραλογία των Άλιεν!
Νόου κόμμεντ!
Ενώ λατρεύω τις περισσότερες από τις άλλες ταινίες του, η Λάμψη δεν μου πολυάρεσε. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως επειδή την είδα τελευταία, και περίμενα κάτι παραπάνω; Δεν ξέρω...
Θα συμφωνήσω με τον rev για το Αποκάλυψη Τώρα. Πήρα τη redux βερσιόν με το "Σινεμά" πριν κάτι χρόνια και όταν το είδα έπαθα. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία σκηνή δεν πήρα τα μάτια μου από την οθόνη. Θα μπορούσε να είχε διαλυθεί ο κόσμος γύρω μου και να μην το καταλάβω. Καταπληκτική ταινία.
Εκπληκτικές επιλογές! Ποια να πρωτοσχολιάσω; Συμφωνώ και με τα σχόλια :D
Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι να έχουμε.
Εξαιρετική επιλογή. Καλό καλοκαίρι σε θερινά σινεμά!
συμφωνω και ειδικα η λαμψη ειναι ταινιαρα...
Κουρδιστό Πορτοκάλι
Εξορκιστής
Alien
Αυτά μόνο έχω δει Mr Wrong και στο σπίτι εκτός από Εξορκιστή που έχει τύχει σε θερινό σινεμά.
(για τα υπόλοιπα έχω διαβάσει και ακούσει εννοείται, αφού είναι όλα κλασσικά)
Και φυσικά από αυτά που έχω δει το πρώτο θα διαλέξω σαν πιο σημαντικό.
To Dracula?
είμαι ελεφαντας μόνο στα σημεία
check
γεια σου ρε Cobden!
Δεν μπορώ με τίποτα τον Κιούμπρικ. Ειδικά το Κουρδιστό Πορτοκάλι έχει γεράσει πάρα πολύ άσχημα. Τελείως παρωχημένη αισθητική και ιδεολογία, μόνο ο Μπετόβεν αξίζει. Αντίθετα οιταινίς του Μπέργκμαν δείχνουν πολύ πιο μοντέρνες από οτιδήποτε γυρίζεται σήμερα. Οι Νονοί, Ταξιτζήδες και λοιποί ιταλοαμερικάνοι των 70s με αφήνουν παντελώς αδιάφορο. Thumbs up για το Alien και τον Querelle Brad Davis. Το Καμπαρέ που είναι;
gay hero κάνεις ΤΕΡΑΣΤΙΟ λάθος για τον Κιούμπρικ,ίσως το μεγαλύτερο της ζωής σου, το Querelle είναι ονείρωξη, το Καμπαρέ το έφαγε ο Ταξιτζής,ίσως θα έπρεπε να τα αλλάξω αυτά τα δυο, αλλά έβαλα ένα μιούζικαλ ήδη και είπα να μη γίνω πληκτικός
mad εννοείς ότι έχεις ελεφαντίαση;
Sandy αν πας Σαλονίκη,υπάρχει και το Κουρδιστό Γουρούνι,ωραία σουβλάκια-αλήθεια σου λέω!
mad2luv ΛΑΜΨΗ φορ έβερ!
pavlos αν το λες εσύ για παλιές ταινίες,εγώ σωπαίνω
maria να είναι αυτό το καλοκαίρι από τα καλύτερα σου!
elerran εγώ πάλι έπαθα το ακριβώς αντίθετο με εσένα με το δίδυμο Λάμψη-Αποκάλυψη.Είδα το πρώτο και τρελάθηκα,και επειδή άκουγα πολλά για το δεύτερο,δεν τρελάθηκα
g4george προσκυνώ,πήγα να την πάρω και έκανε περίπου μια 70αρα;
gatti στη Λάμψη θυμάσαι μετά από αυτή τη σκηνή με το αίμα τι ατάκα βγάζει; "Τέλος Περιόδου" εννοώντας ότι κλείνει η σαιζόν. Εγώ σκέφτηκα: "Φαντάσου τι σερβιέτα χρειάστηκε για όλο αυτό το αίμα"--------άθλιο,το ξέρω,αλλά εγώ γέλασα
@ Mr. Wrong
Τώρα που το είπες κατάλαβα ότι δεν έχω στη συλλογή μου ένα κουρδιστό γουρουνάκι. Έχω πήλινο, λούτρινα πολλά φυσικά, αλλά και τηλεκατευθυνόμενο γουρουνάκι έχω. Όμως κουρδιστό τώρα που το άκουσα το ζήλεψα.
Και με την ευκαιρία, να πω τα ολόφρεσκα good news της ώρας, μόλις βγήκαν:
Το Athens Pride πήγε πολύ καλά, θα τα ακούσεις τις επόμενες μέρες εξάλλου.
Όσοι δεν ήρθαν έχασαν πραγματικά.
Ας πρόσεχαν!
Εμείς περάσαμε τέλεια.
Post a Comment