- Κουρδιστό Πορτοκάλι 1971
O Κιούμπρικ. Η κλασσική μουσική των Ροσίνι, Μπετόβεν, Γουόλτερ Κάρλος. Η ανατριχιαστική λεπτομέρεια ότι όλες αυτές οι βιαιοπραγίες γίνονται για να απαλύνει ο Μάλκομ Μακντάουελ την πλήξη του (τον οποίο έχω πετύχει στο Harrods να ψωνίζει κάτι Prada, κύριος ήταν, πολύ αξιοπρεπής). H πιο γνωστή απεικόνιση του μπιχεβιοριστικού μοντέλου στη μεγάλη οθόνη. Η αποδοχή ότι η βία είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη φύση.
- Το Εξπρές του Μεσονυχτίου 1972
Ο Μπραντ Ντέιβις. Από τους λίγους παλιούς σταρ που διατηρούν ακόμα και σήμερα στις ταινίες τους άσβεστο τον ερωτισμό τους. Ο Μπραντ Ντέιβις. Η μυστηριακή ατμόσφαιρα που καλύπτει όλο το φιλμ. Ο Μπραντ Ντέιβις. Κάπως έτσι φαντάζομαι τις φυλακές της Τουρκίας. Ο Μπραντ Ντέιβις. Αχ! Τι κρίμα που πέθανε τόσο νέος.
- Κραυγές και Ψίθυροι 1972
Μας την έδειξε ένας καθηγητής στο πανεπιστήμιο. Mέχρι τότε βαριόμουν απίστευτα τον Μπέργκμαν και δεν είχα καμία όρεξη να ασχοληθώ μαζί του. Μέγα λάθος! Πρόκειται για μια από τις πιο δυνατές ταινίες που έχω δει. Δύο αδερφές και μια υπηρέτρια, φαινομενικά εγκλωβισμένες σε ένα παλιό αρχοντικό, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις τελευταίες ώρες της άλλης τους αδερφής. Το σπίτι κυριαρχεί στα πλάνα, βαρύ και κατακόκκινο, έρχεται σε μια ζωηρή αντίθεση με τα λευκά φορέματα που φοράνε οι γυναίκες. Το κόκκινο για τον Μπέργκαν ήταν το χρώμα της ανθρώπινης ψυχής και για αυτό έχει μπόλικο η ταινία. Ένα πραγματικό αριστούργημα, η αγαπημένη μου ταινία αυτού του σκηνοθέτη.
- Ο Εξορκιστής 1973
Η πρώτη τεράστια εμπορική επιτυχία στην ιστορία των ταινιών τρόμου, που μέχρι τότε αντιμετωπίζονταν σαν ταινίες δεύτερης κατηγορίας. Ήταν η πρώτη φορά που σημειώθηκαν σε αίθουσα κινηματογράφου λιποθυμικές κρίσεις, εμετοί ακόμα και παροδική ψύχωση. Εγώ δεν τα έπαθα όλα αυτά όταν είδα την ταινία, αναγνωρίζω όμως ότι η ταινία αυτή καθιέρωσε το στυλ παιδί με υποχθόνιες δυνάμεις ως κυρίαρχο θέμα στις ταινίες τρόμου. Τα σίκουελ είναι ότι αθλιότερο έχει γυριστεί έβερ. Το ίδιο και οι υπόλοιπες ταινίες του Φρίντκιν.
- Ο Ταξιτζής 1976
Ακραία, σκληρή, αληθινή. Οι κριτικές την αποθέωσαν, τα ταμεία επίσης, προτάθηκε για 4 όσκαρ, μάντεψε από ποια έχασε αυτό της καλύτερης ταινίας. Από το Ρόκι! Ο Σκορτσέζε συζητούσε κάποια στιγμή να κάνει ένα σίκουελ, λέγοντας πως θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τι απέγινε ο πρωταγωνιστήε 30 χρόνια μετά. Το μετάνιωσε. Ευτυχώς. Σούπερ σκηνή, εδώ.
6. Alien 1979
Πρόσφατα είδα ξανά ολόκληρη την τετραλογία και κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα:
* Το πρώτο Alien είναι ταινιάρα.
* Τι κρίμα σκηνοθέτες όπως ο Ρίντλεϊ Σκοτ να κάνουν τέτοιες ταινίες και μετά να γυρίζουν παπαριές.
* Είναι η αγαπημένη μου ταινία επιστημονικής φαντασίας.
* Αν ήμουν λεσβία, η Ρίπλεϊ θα ήταν το πρότυπο μου.
* Το δεύτερο σίκουελ του Κάμερον ήταν αρκετά καλό, το τρίτο λίγο βαρετό, το τέταρτο στο τέλος με το γιο του Άλιεν με ξενέρωσε τόοοοοοοοσο.
7. All that Jazz 1979
Όταν είδα αυτή την ταινία αποφάσισα ότι θέλω να γίνω σκηνοθέτης. Σε ένα παράλληλο σύμπαν φαντάζομαι ότι είμαι ένας πετυχημένος σκηνοθέτης, με εμπορική και καλλιτεχνική αναγνώριση. Καμιά φορά ξυπνάω. Καμιά φορά και όχι!
Moυ αρέσει ο Γούντι, αυτή είναι από τις πιο κλασσικές Γουντο-ταινίες που έχει κάνει. Νευρώσεις, Νέα Υόρκη, Τζόρτζ Γκέρσουιν - έτσι ανοίγει η ταινία- Νταϊάν Κίτον, μην ξεχνάς έρχεται φέτος το Vicky Christina Barcelona με όλους τους όμορφους μαζεμένους, και όταν γύριζαν στην Pedrera εγώ καθόμουν απ'έξω και περίμενα να τελειώσουν. Οι βρώμικες φήμες λένε, πράγματα που εγώ δε θέλω να ακούω, αλλά πάλι τι άλλο να κάνεις, ότι εμπεριέχονται σκηνές σεξ με Πενέλοπε και Σκάρλετ και ένα τριολέ με αυτές τις δύο και τον Χαβιέ Μπαρδέμ! Τι άλλο δηλαδή;
9. Ο Άνθρωπος Ελέφαντας 1980
Το ξέρεις ότι ο Άνθρωπος Ελέφαντας ήταν υπαρκτό πρόσωπο; Γεννήθηκε το 1862 και το όνομα του ήταν Τζόζεφ Μέρικ. Όταν γράφτηκε το βιβλίο, από λάθος του συγγραφέα ονομάστηκε Τζον Μέρικ και έτσι έμεινε γνωστός στην ιστορία. Ο πατέρας του τον σιχαινόταν, η μητέρα του πέθανε όταν αυτός ήταν 12, άρχισε να εμφανίζεται στα τσίρκα σαν αποτροπιαστικό θέαμα. Μάζεψε λεφτά, κέρδισε τη συμπάθεια της βικτωριανής Αγγλίας, έγινε ο αγαπημένος της Βασίλισσας Βικτώρια. Πέθανε μόλις στα 27 επειδή το κεφάλι του είχε γίνει πολύ βαρύ και δεν μπορούσε να το στηρίξει ο λαιμός του. Ο σκελετός του βρίσκεται στο Royal London Hospital.
10. The Shining 1980
Το ότι λατρεύω τον Κιούμπρικ το ξέρεις. Αυτή είναι η αγαπημένη μου ταινία του. Στηρίζεται σε μυθιστόρημα του Κινγκ, ο ίδιος λέει ότι η ταινία μιλάει απλώς για την έλλειψη έμπνευσης ενός συγγραφέα. Είναι αρκετά κλειστοφοβική και δημιουργεί ένα έντονο αίσθημα τρόμου. Τα πλάνα είναι τόσο προσεκτικά επιλεγμένα που συνδράμουν στο κλίμα απόκοσμης μοναξιάς. Ακόμα και τα χαλιά και οι μοκέτες στο πάτωμα είναι τόσο άριστα τοποθετημένες και καδραρισμένες που δεν μπορείς παρά να συμφωνήσεις μαζί μου. Ο Κιούμπρικ είναι απλά ιδιοφυία. Here's Johny!
---Επίσης θέλω να σου πω ότι όταν είδα την ταινία ήμουν 16. Μου έκανε τόση εντύπωση που την άλλη μέρα πήγα στο μοναδικό μαγαζί που είχε τότε η Θεσσαλονίκη με αφίσες, στην Εγνατία πίσω από μια εκκλησία που είναι βυθισμένη, και πήρα ακριβώς την αφίσα που βλέπεις παραπάνω. Την κρέμασα απέναντι από το κρεβάτι μου και έπεσα για ύπνο. Όταν το επόμενο πρωινό άνοιξα το μάτι και είδα τον Τζακ με τη μαχαίρα να έρχεται κατά πάνω μου, έτρεξα, την άλλαξα και πήρα μια πιο ανώδυνη αφίσα για δωμάτιο εφήβου.
