Wednesday, June 20, 2007

The Right Guy


H ερωτική ιστορία του Φάτσα και του Wrong Guy φαίνεται πως συγκίνησε τα πλήθη. Λογικό θα μου πείτε, αφού εγώ που ξέρω και τους δύο, σας λέω με σιγουριά πως είναι ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΑ ΑΤΟΜΑ!!!! Πάμε λοιπόν στο sequel...

Υπενθυμίζω πως έχουν μείνει άλυτα τα προβλήματα των γεωγραφικών αποστάσεων και το φλερτ του Δημήτρη.

Αρχίζει ο επιχειρηματίας να στέλνει μυνήματα. Τι κάνεις, πόσο σε συμπάθησα και τα λοιπά. Ο φάτσας απαντούσε τυπικά, αλλά με κρυφό απώτερο στόχο - όπως έμαθα αργότερα.

Στο τελευταίο μύνημα που έστειλε ποτέ, πήρε την απάντηση: Ξέρεις αν θα ανέβει ο Wrong guy Θεσσαλονίκη; Αν έρθει, δώστου το τηλέφωνο μου.

Εδώ όμως πρέπει να δώσω τα εύσημα στο Δημήτρη που μου έδωσε το τηλέφωνο, αν και θα μπορούσε να το παίξει κινέζος.

Καταφτάνουν Χριστούγεννα. Όπως κάθε χρόνο ετοιμάζομαι για να ανέβω στα πάτρια εδάφη για να ψάξω την οικογενειακή θαλπωρή. Είχα σκοπό να πάρω ένα τηλέφωνο το φάτσα, για κανένα ποτό, αλλά μέχρι εκεί . Θα ανέβαινα για 2-3 μέρες άλλωστε. Μια μέρα πριν σταματήσω τη δουλειά, συμβαίνει ένα ακόμα γεγονός το οποίο ανακόπτει την άνοδο μου.

Τρακάρω με το αυτοκίνητο. Δεν ήταν κάτι σοβαρό, αλλά το αμάξι ήταν για 10 μέρες στο συνεργείο. Άκυρο το ταξίδι. Κάνω την πρώτη μου Πρωτοχρονιά στην Αθήνα.

Τώρα που το σκέφτομαι έγινε ό,τι ήταν δυνατόν για να μην συναντηθούμε εγώ και ο φάτσας. Δεν τους πέρασε όμως!

Τελικά το αυτοκίνητο φτιάχνεται. Σε μια στιγμή αδυναμίας αποφασίζω να ανέβω Σαλόνικα. Και τότε γίνεται η μαγική κίνηση. Μύνημα:

"Είμαι στο χωριό σου. Θέλεις να βρεθούμε;"

Και εδώ όλη τη βραδιά τη θυμάμαι σε slow motion. Ο φάτσας ήταν το καλύτερο ραντεβού που έχω βγει ποτέ. Η πεμπτουσία αυτού που λέμε "ΡΑΝΤΕΒΟΥ". Πήγαμε πρώτα για ένα ποτό, μετά για χορό. Μιλούσαμε και χαμογελούσαμε. Εκεί ακούμπησε πρώτη φορά ο ένας τον άλλο. Ξέρεις, δήθεν τυχαία, πάνω στο χορό. Δε σταματήσαμε να μιλάμε όλη τη νύχτα. Ταινίες, μουσικές τριγύριζαν από πάνω μας, ο Tim Burton, χαμόγελα, ποτά και η ατάκα της βραδιάς....

Φάτσας: Χμμ...κάποιον μου θυμίζεις ... μάλλον τον Jude Law.
Wrong Guy: (από μέσα του) Οκ, μην πεις τίποτα άλλο, είμαι δικός σου.

Έχω αποθηκεύσει αυτό το ραντεβού στο σκληρό του μυαλού μου όπως τις μελό χολιγουντιανές ταινίες που βλέπαμε στα 15, Κυριακές απόγευμα στο Μέγκα και κλαίγαμε. Δεν είχα περάσει ποτέ καλύτερα και με κανέναν.

Το θέμα ήταν όμως πως εγώ θα έμενα Σαλόνικα για λίγο. Όταν φτάνει η μέρα του αποχαιρετισμού, μου λέει πως θα κατέβει όσο πιο γρήγορα μπορεί. Καλά λέω εγώ - η προσωποποίηση της κυνικότητας - ωραία περάσαμε, τα λέμε.

Αρχίζουν τηλέφωνα, μυνήματα, αφιερώσεις. Σε μια βδομάδα έρχεται Αθήνα. Περνάω επίσης το πιο ονειρικό Σαββατοκύριακο της ζωής μου. Την Κυριακή το απόγευμα πηγαίνουμε να φάμε σε μια ταβέρνα στην Πλάκα. Εκεί θίχτηκε για πρώτη φορά το θέμα σχέση. Αδιέξοδο.

"Είμαι κατά των σχέσεων από απόσταση"

Είχε κολλήσει το γραμμόφωνο. Στο γυρισμό για το σπίτι ο φάτσας ήταν συννεφιασμένος. Εκεί άρχισα να αναρωτιέμαι για πρώτη φορά, γιατί με καίει πως νιώθει; Τον αποχαιρετώ με ένα φιλί.

Κοιμάμαι μόνος. Την άλλη μέρα γυρνάω από τη δουλειά. Ανοίγω την πόρτα, μπαίνω μέσα, την κλείνω πίσω μου με δύναμη και ο δυνατός χτύπος της πόρτας κάνει αντίλαλο στο άδειο σπίτι. Σε δευτερόλεπτα πέφτει το τηλεφώνημα.
Άλλαξα γνώμη. Θέλω να είμαστε μαζί.

Έχει περάσει ενάμισης χρόνος από τότε. Δεν τα έχουμε καταφέρει άσχημα. Θα έλεγα ότι βρισκόμαστε αρκετά συχνά καθότι ο φάτσας είναι ακόμα φοιτητής και έχει τη δυνατότητα να κατεβαίνει. Διακοπές, καλοκαίρια, χειμώνες, ταξιδάκια, ταινίες. Και γέλιο. ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ. Μπορεί να είμαστε μία ολόκληρη μέρα μαζί και να γελάμε και τις 24 ώρες. Το σημαντικό είναι ότι περνάμε καλά μόνοι. Η υγιής αυτή σχέση με έχει ισορροπήσει σαν άτομο. Είμαι ήρεμος, άνετος, έτοιμος να καλλιεργήσω και άλλους τομείς της ζωής μου. Μου δίνει τη δύναμη να αντεπεξέρχομαι την καθημερινότητα, τα νεύρα από τη δουλειά, με γεμίζει. Νομίζω αν όλοι οι άνθρωποι νιώθανε έστω και μια φορά στη ζωή τους αυτό που νιώθω εγώ δε θα υπήρχε κακία στον κόσμο. Μεγαλεπίβολο; Όσο και πραγματικό.


20 Comments:

Wrong Guy said...

Που καταλήγουμε; Δε θα είχα γνωρίσει ποτέ το φάτσα αν:

1. Δεν είχε γενέθλια η κολλητή μου 10 Δεκεμβρίου.
2. Δεν τα γιόρταζε στον Κολωνό.
3. Δεν πήγαινα με τον επιχειρηματία - φίλο μου.
4. Δεν τα είχε ο φίλος του με το μπάτσο.
5. Δε δούλευε η φίλη του στο εν λόγω μπαράκι.
6. Δεν έρχονταν εκείνο το βράδυ όλοι μαζί.
7. Δε ζητούσε ο Δημήτρης το τηλέφωνο.
8. Δε μου έδινε το τηλέφωνο μετά ο Δημήτρης.
9. Δεν καταλάβαινα εγώ πόσο ηλίθιο είναι να είσαι κολλημένος σε απόψεις που ανόητα έχεις.
10. Δεν ανέβαινε ο "Μεσσίας" στο Μέγατο εκείνο το Δεκέμβριο!

Παρατηρείς πόσα μικρά τουβλάκια μπήκαν σωστά στη θέση τους για να χτίσω εγώ το τείχος της ευτυχίας μου;Σύμπτωση;

APSOY said...

Θέλω κι εγώ να σώσω τον κόσμο από την κακία...
ΓΑΜΩΤΟ!
:)

ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ - λέμε...
:)

tink said...

Προσυπογράφω το "αν όλοι οι άνθρωποι νιώθανε έστω και μια φορά στη ζωή τους αυτό που νιώθω εγώ δε θα υπήρχε κακία στον κόσμο." χωρίς δεύτερη σκέψη και έχω να πω επίσης το εξής: αν κάτι είναι να γίνει, που να γαμηθεί ο δίας και να έρθει όλος ο πλανήτης και το σύμπαν ανάποδα, αυτό θα γίνει. Γουστάρω.

g for george said...

Υπέροχο, απλά. Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες και με 'σένα, φυσικά, wrong μου!

"9. Δεν καταλάβαινα εγώ πόσο ηλίθιο είναι να είσαι κολλημένος σε απόψεις που ανόητα έχεις".

Αυτό το ξέρω από πρώτο χέρι.

Να είστε πάντα καλά και αγαπημένοι, ρε! Στο καλό σας, με συγκινήσατε μεσημεριάτικα!

orestis said...

Θεία δίκη.

Περίμενα πως και πως τη συνέχεια για να καταλήξω συγκιμηνμένη και δακρυσμένη.

Τι ωραία ρε συ.

Να' στε πάντα έτσι, μαζί και γελαστοί.

Επίσης συμφώνω με όλους σας.

Αν είναι κάτι να γίνει, θα γίνει, τελεία και παύλα.

Να χαίρεσαι κάθε στιγμή.

Ti amo

veloz said...

den yparxei io simantiko pragma apo to gelio!!!
(MOIAZEIS STON JUDE?????)

panta kala paidakia!
kai kalo ptyxio sto fatsa, na brei kamia douleia athina na zisete eseis kala kai emeis kalytera! :)
Kai sta dika mas!

Πλεκτά Χειροποιήματα said...

Όμορφη ιστορία, όμορφοι άνθρωποι και όμορφες συγκυρίες!!! :-)

*Φιλάκι*

Neverlandean said...

Μια ιστορία με happy ending την είχα ανάγκη είναι η αλήθεια.

Ωραία ρε συ!
:)

ethanandthecity said...

το πιο σημαντικό όλων για μένα είναι η αποδοχή πως όλες οι πεποιθήσεις αλλάζουν (βλέπε είμαι κατά των σχέσεων απο απόσταση) όταν βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος. σου εύχομαι να συνεχίσετε όπως επιθυμείτε

Lithium said...

telia istoria....

otan iparxei agapi pistevw ola lynontai kai ola ginontai....

otan stamatisoume na imaste toso egwistes tote tha afisoume ton eauto mas eleuthero n'agapisei pragmatika

xx

kanataki said...

μια ερώτηση μόνο:
που ακριβώς πήγατε για χορό??????





αυτό δεν ήταν τουβλάκι, το Σινικό Τοίχος ήταν!

Fish-bait said...

Γέλιο παιδιά. Αυτό είναι!! Λα λα λα.

Όσο για τις συμπτώσεις... άσε... που να σου πω εγώ πόσες συμπτώσεις "συνωμότησαν" στη δική μου ιστορία. Πλάκα δεν έχει το σύμπαν αν το καλοσκεφτείς; ;-)

Μπλίμ μπλόμ :0)

gsus said...

Αυτά είναι, από κει που δεν το περιμένεις.
Επίσης αν κάποιος μας διαβάζει, να πω ότι εγώ ΔΕΝ είμαι κατά των σκέσεων από απόσταση. Τιγκάρετέ μου το email, επίσης.

--Πες μου ότι μοιάζεις στον Jude Law.
Απαιτώ φωτογραφία.--

nikisot said...

ax m arese poly pou diabasa kati toso kalo...smouts,skorda kai makria apo tous kakoboulous!!!!

Phoebus said...

Κοίτα να δεις τώρα! Δεν είναι να πει άνθρωπος να κάτσει να διαβάσει παθολογία! Πάνε και κάνουν πόστ το καλύτερο κομμάτι της ιστορίας! Καλά! Καλά που υπάρχει και η orestis και μου χτύπησε καμπανάκι να ξεστραβωθώ από το βιβλίο και να έρθω, γιατί ο μουλοχτός ο wrong δεν ενημερώνει «ε! ξυπνάτε! Ετοιμάζω βόμβα που αν σκάσει θα γεμίσει τα πάντα χαμόγελα, ομορφιά και ροδοπέταλα»

Τι να σου κάνω; Όταν είδα το comment της orestis ήθελα να σου κάνω τη μούρη κιμά (πω πω! Θα με ακούσει και κανείς και θα νομίζει ότι είμαι το βαρβάτο αρσενικό! Τρόπος του λέγειν μωρέ!)
Έλα όμως που διάβασα για δύο παιδιά που νικάνε την απόσταση. Και άντε πες τώρα; Τι κακία μπορείς να πεις σε δύο τέτοια παιδιά; Που ό,τι κακό και να τολμήσεις να πεις, θα κάνει «γκελ» πάνω στον «τοίχο» που λέγατε και θα το φας πίσω, στα μούτρα!

Σαδιστικά γλυκέ μου wrong, μέσα από την καρδιά μου να είστε καλά και κάθε μέρα να βάζετε ένα παραπάνω τουβλάκι στον τοίχο που χτίσατε για να προστατεύετε τον κήπο που μέσα παίζει και γελά το μικρό φτερωτό αγγελάκι σας!

Wrong Guy said...

A στο καλό!
Με συγκινήσατε όλοι !!

Αυτά τα 2 είναι τα αγαπημένα μου ποστ!

gsus: Πως λέμε πέρασα και δεν ακούμπησα;Αυτό ακριβώς!

Dannossiel said...

σκατα
κοίτα κόμμεντ προηγούμενου ποστ και θα καταλάβεις γιατί

Anonymous said...

That is the sweetest thing I've read for quite some time now! Ti glikia istoria :) me sigkinise, ilikrina!

Kai.. TIM BURTON (hahahahah) Mou arese poly to addition :D

Sou efxomai to kalitero sti sxesi sou :) to aksizeis!

Cookie Basher said...

Η περιγραφή ήταν τόσο άμεση (σα να έγιναν πριν λίγο καιρό) που το φινάλε με εξέπληξε ευχάριστα!
Το ότι θυμάσαι τόσες λεπτομέρειες μετά από ενάμισυ χρόνο, λέει πολλά
μπράβο guys :)

Κώστας said...

Ένα μεγάλο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά έχω μόνο.

:)

Related Posts with Thumbnails