Eiko Ishioka

Όραμα, τεχνική, αισθητική. Αυτά είναι τα τρία στοιχεία που κάνουν για μένα μοναδική την Ιάπωνα δημιουργό.

H Eiko ανήκει στην σπάνια κάστα ανθρώπων που φέρνουν αέρα ανανέωσης με οτιδήποτε καταπιάνονται. Οι δημιουργίες της σύστησαν την ιαπωνική κουλτούρα σε ολόκληρο τον κόσμο. Ενδιαφέρεται για μόδα, κοστούμια, θέατρο, όπερα, εξώφυλλα δίσκων, κινηματογράφο. Εδώ θα ασχοληθούμε κυρίως με το τελευταίο.

Yποτίθεται πως η αναγνώριση της δουλειάς της έρχεται το 1992 με το Όσκαρ για τα κοστούμια του Dracula. Ίσως είναι το πιο αναγνωρίσιμο μέρος του έργου της, αυτό που την έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό, αλλά βλέποντας καλύτερα, διαπιστώνεις πως είναι μόνο ένα κομμάτι μιας μακριάς και αξιοθαύμαστης πορείας. Λατρεύω τα πάντα στην ταινία αυτή, τα κοστούμια όμως με κάνουν πραγματικά να χάνομαι στις δαιδαλώδεις πτυχώσεις τους και να με ταξιδεύουν σε ξεχασμένους κόσμους. Εμμονή στη λεπτομέρεια, κόκκινο του αίματος, αναγεννησιακές αναφορές, φουτουριστικά στοιχεία.

Αν και την πρωταγωνίστρια τη βρίσκω το απαύγασμα της υποκριτικής αταλαντοσύνης, η ταινία με κράτησε. Πέρα από το παραμυθένιο περιβάλλον και την μεταφυσική ατμόσφαιρα, τα σκηνικά και τα κοστούμια made by Eiko είναι καθηλωτικά. Με έμπνευση σύγχρονους καλλιτέχνες όπως ο Damien Hirst, Odd Nerdrum, τα αδέρφια Quay και τον H.R Giger για το στήσιμο σκηνών, η ταινία εκτυλίσσεται σαν ένα μεγάλο βίντεο κλιπ του Mark Romanek. Αν το όλο κλίμα σου θυμίζει κάτι ίσως είναι το Losing my Religion - είναι του ίδιου σκηνοθέτη.

Με τον ίδιο σκηνοθέτη συνεργάζεται ξανά το 2006. Τα γυρίσματα κρατάνε 3 χρόνια, για μια ιδιαίτερα δύσκολη ταινία. Δεν υπάρχει κανένα ψηφιακό εφέ, κανένα τεχνητό επιπρόσθετο, πράγμα αξιοσημείωτο, αν λάβεις υπόψη σου τα μεγέθη των σκηνικών. Το μόνο έξτρα που χρησιμοποιήθηκε είναι ο τονισμός των χρωμάτων. Γυρίσματα σε Ινδία, Αργεντινή, Ινδονησία, Βραζιλία, Νότια Αφρική, Τσεχία, Χιλή, Κίνα, Αίγυπτο, Νησιά Φίτζι, Νεπάλ, Χόλιγουντ, Ιταλία, Μαλδίβες, Παρίσι, Ρουμανία, Τουρκία. Η πρόκληση εδώ είναι πως επειδή υπάρχουν ιστορικά πρόσωπα η Eiko καλείται να προσδώσει με τα κοστούμια της υπόσταση σε προσωπικά χαρακτηριστικά. Τα καταφέρνει άριστα, αφού πάνω σε αυτά απογειώνεται ο οπτικός καταιγισμός χρωμάτων και ομορφιάς που κυριαρχεί. Το σενάριο δεν είναι κάτι το φοβερό, η θέαση της ταινίας όμως αποτελεί εμπειρία. Σου προτείνω να το δεις, ρίξε μια ματιά στο τρέιλερ, ψάξε λεπτομέρειες, πάρε και το torrent για να μην έχεις καμιά δικαιολογία.

Ο Κόπολα την κάλεσε να δει την πρώτη της παράσταση στο Τσίρκο του Ήλιου. Το ενδιαφέρον της για το διαφορετικό την σπρώχνει να ασχοληθεί με τα κοστούμια του Cirque du Soleil. To Varekai -σημαίνει Οπουδήποτε στα ρουμανικά- είναι μια παράσταση με ακροβατικά που κόβουν την ανάσα. Το στόρι βασίζεται χαλαρά στο μύθο του Ίκαρου, με διαφορετικές προεκτάσεις. Η Εiko δήλωσε πως αγαπάει ιδιαίτερα αυτή η δουλειά της.

Έχει επιμεληθεί ένα μοναδικό βίντεο κλιπ. Το επιμεληθεί σημαίνει κοστούμια, σκηνοθεσία, σκηνικά. Η Bjork πάντα φτιάχνει βίντεο-καλούδια για το μάτι . Η συνεργασία τους απέδωσε ένα μινιμαλιστικό επίτευγμα, μελαγχολικό και λυρικό όσο και το τραγούδι που το συνοδεύει. Cocoon από Vespertine. H τραγουδίστρια εμφανίζεται γυμνή (στην πραγματικότητα φοράει μια εφαρμοστή φόρμα) και μια κόκκινη κλωστή ξεκινώντας από τις θηλές της δημιουργεί ένα κουκούλι γύρω της. Φυσικά απαγορεύτηκε από το MTV-της Αμερικής ;-)