Αμερικανός, εσωτερικός, ονειροπόλος. Η μεγάλη του αγάπη είναι η γλυπτική, την οποία ψάχνει συνεχώς στους πίνακες που δημιουργεί. Πετυχαίνει να δώσει την ψευδαίσθηση του κορμιού που λαξεύεται σιγά σιγά χρησιμοποιώντας πινέλα με αέρα. Οι διαδοχικές στρώσεις χρώματος κάνουν τα όνειρα του Gonzalez να ξεπηδούν από τον καμβά τους για να σου μεταδώσουν λίγη από τη μαγεία τους. Η τελειοθηρία του τον οδηγεί να δουλεύει με μεγεθυντικό φακό για να κάνει ιδεατή την κάθε λεπτομέρεια. Περνάνε μήνες μέχρι να τελειώσει το κάθε έργο, για να αποκτήσει την τελική του μορφή η κάθε φιγούρα, σχεδόν πάντα θηλυκή. Τις ερωτεύεται και τις κρατάει κοντά του για να μη χαθούν στο άπειρο. Θεωρεί τη δουλειά του άκρως ταντρική και υποστηρίζει πως είναι ένα πάντρεμα αισθησιασμού και πνευματικότητας. Αυτή η σκέψη συμβαδίζει και με τη δική μου θεώρηση για το ιδεατό. Καλό βράδυ.
Monday, March 16, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 Comments:
Kalimera kai kali vdomada!!!
Orea ta les! Ta erga tou einai les kai vgikan mesa apo ena oneiro. Afineis panta the best for last, pali "trelathika" me tin teleytea photo pou moiazei me dreamy ippokampos i kopela:-)
Είναι λες και πετάνε φλόγες οι φωτογραφίες...
Δεν ξέρω, λίγο New Age μου κάνουν...
Ονειρικές!!!
Χμμ, δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα. Όντως ονειρικές, αλλά με την κακή έννοια, για μένα: λίγο "κοριτσίστικες", λίγο Ξωτικά από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, λίγο κακή απομίμηση των Pre-Raphaelites....
Τρίχες!
*η τζαζ φταιει
Post a Comment