Best movies 1930 - 1940

1. Duck Soup - 1933

Πρόδρομοι και πρωτεργάτες του κινήματος της σάτιρας οι αδερφοί Μαρξ μαγείρεψαν αυτή τη Σούπα με μπόλικο χιούμορ, παρωδίες σκηνών από μιούζικαλ της εποχής και γεγονότα που απασχολούσαν την κοινή γνώμη. Η ταινία απέτυχε εισπρακτικά, αλλά πλέον θεωρείται η καλύτερη από όλες αυτές που πρωταγωνίστησαν τα τέσσερα αδέρφια. Η σκηνή που ο Grucho Marx συναντάει το είδωλο του, δηλαδή τον αδερφό του, στο κατώφλι μιας πόρτας έχει συναντήσει άπειρους μιμητές. Βασικό θέμα της ταινίας η σάτιρα ενός δικτάτορα, ο Μουσολίνι θεώρησε πως ήταν καρφί για αυτόν και απαγόρευσε την ταινία στην Ιταλία.

2. It Happened One Night - 1934

Χαζο-ταινιάκι αλλά τόσο γλυκό και χαριτωμένο, δεν μπόρεσα να του αντισταθώ. Ο αλάνης Κλαρκ Γκέιμπλ –που μου μοιάζει κατά μια έννοια- συναντάει την κακομαθημένη Κλοντέτ Κλομπέρ και αρχίζουν ένα παιχνίδι στην επιτυχία του οποίου βοηθάει πολύ και ο μάστερ σκηνοθέτης Φρανκ Κάπρα. Γνωρίζουμε την αμερικανική επαρχία, αλλά με ένα μαγικό τρόπο, στο λέω εγώ που σιχαίνομαι τη βλαχιά του USA όσο κανένας. Πολύ feel good ταινία, τελείως διαφορετική από τις ρομαντικές κωμωδίες του συρμού.

3. Modern Times - 1936

Αυτή είναι η τελευταία φορά που ο Τσάρλι Τσάπλιν υποδύεται τον Αλήτη, χαρακτήρα ιδιαίτερα λαοφιλή και αναγνωρίσιμο. Οι Μοντέρνοι Καιροί πραγματεύονται το θέμα της τυραννίας των μηχανών, φλέγον ζήτημα εκείνη την εποχή. Ο Αλήτης είναι ένας εργάτης, ο οποίος μαζί με ένα κοριτσάκι προσπαθεί να επιβιώσει στην τρέλα της νέας βιομηχανικής εποχής. Αγαπημένες σκηνές: αυτή που τα αφεντικά δοκιμάζουν ένα καινούριο σύστημα σίτισης των εργατών για να μη χάνουν ώρα από τη δουλειά τους και αυτή που ο Τσάπλιν επιδιορθώνει ένα μηχάνημα.

4. Olympia, Teil-fest der Volker (Oι Θεοί του Σταδίου) - 1938

Το ότι η Λένι Ρίφενσταλ χρηματοδοτήθηκε από τον ίδιο το Χίτλερ για να κάνει αυτή την ταινία δε μειώνει σε τίποτα την αισθητική της αξία. Ο Αδόλφος αποσκοπούσε σε μια προπαγάνδα της άρειας φυλής, εγώ είδα έναν ύμνο στην αθλητική δεινότητα και στην ποίηση του ανθρώπινου σώματος. Ο καθένας βλέπει ότι θέλει να δει. Εδώ θα δεις την αρχή του ντοκιμαντέρ, αρχαιοπρεπή και γεμάτη Ελλάδα και εδώ μια σκηνή η οποία ενδιαφέρει το κοινό, καθότι έχει να κάνει με το άθλημα της κατάδυσης -οι Θεοί του Σταδίου δεν έχουν μεγάλη σχέση με αυτούς που φαντάζεσαι.

5. The Wizard of Oz - 1939

Wicked Witch of the West: I'm melting! I'm melting!

Σκηνή από την ταινία και ένα εναλλακτικό φινάλε - δες το μέχρι το τέλος!

6. Gone with the Wind - 1939

Η ερωτική ιστορία του Ρετ και της Σκάρλετ με φόντο τον αμερικανικό εμφύλιο υπήρξε ταινία σταθμός για το χολιγουντιανό σινεμά Προσωπικός θρίαμβος του παραγωγού Ντέιβιντ Σέλζνικ, απέλυσε τρεις σκηνοθέτες για να την ολοκληρώσει.Bέβαια η εποχή παρουσιάζεται με απλοϊκότητα, μάλιστα η συμμετοχή του Άσλεϊ στην Κου Κλουξ Κλαν ηρωικοποιείται. Μερικές σκηνές της όμως έχουν περάσει στο συλλογικό συνείδητο ολόκληρης της δύσης, με πιο χαρακτηριστική αυτή που οι δυο πρωταγωνιστές φιλιούνται στην τεράστια γυριστή σκάλα. Το τέλος συγκλόνισε το τότε κινηματογραφικό κοινό. Αυτή η αφίσα ήταν η πρώτη κινηματογραφική, που αγόρασα για να κρεμάσω στο παιδικό δωμάτιο. Η δεύτερη ήταν ο Τζακ Νίκολσον από τη Λάμψη να σπάει την πόρτα του μπάνιου με το τσεκούρι. Απορώ πως ξυπνούσα κάθε πρωί. Frankly my dear, I don't give a damn.

7. Ninotchka 1939

Ο μοναδικός λόγος που είδα την ταινία ήταν το tag line της Η Γκάρμπο γελάει. Στην τελευταία φορά που έπαιξε στον κινηματογράφο, η Γκρέτα Γκάρμπο επέλεξε ένα κωμικό ρόλο. Αξιοσημείωτο, αν αναλογιστεί κανείς με τι ρόλους έκανε καριέρα. Aλλά θα μου πεις, οι ανατροπές ήταν πάντα αγαπημένο ζήτημα στη ζωή μου.

8. Wuthering Heights - 1939

Από εξαπανέκαθεν είχα ένα κόλλημα με τους ανεκπλήρωτους έρωτες. Ενώ δεν είχα προσωπικά βιώσει κάποιον, όταν έβλεπα ιστορία όπου οι πρωταγωνιστές είναι ερωτευμένοι αλλά δεν μπορούν να είναι μαζί, άνοιγαν οι δακρυγόνοι αδένες. Στη μεταφορά του βιβλίου της Έμιλι Μπροντέ τα σκηνικά παίζουν καταλυτικό ρόλο, μαγεύουν και ταξιδεύουν. Η μεγάλη μου αδυναμία όμως είναι ο Λόρενς Ολίβιε, το απαύγασμα του βρετανικού αντρικού κλας κατά την ταπεινή μου αλλά πάντα εύστοχη γνώμη. Αποσπάσματα από την ταινία με μουσική υπόκρουση το ομώνυμο τραγούδι της Kate Bush.

9. Rebecca - 1940

Αν δεις το σπίτι που μένει η Ρεβέκκα θα με θυμηθείς. Από τα πιο όμορφα και αριστοκρατικά που έχεις δει ποτέ. Σε καθηλώνει και σε καθοδηγεί στην ιστορία. Ήξερε τι να διαλέξει ο Χίτσκοκ για την πρώτη του ταινία στην Αμερική. Είναι και η μοναδική που κέρδισε Όσκαρ καλύτερης ταινίας, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει και τίποτα, καθότι παραγωγός ήταν πάλι ο Σέλζνικ, που έκοβε και έραβε εκείνη την εποχή στο Χόλιγουντ. Πολύ καλή σκηνοθεσία, μυστηριώδης ατμόσφαιρά, η σκηνή του τέλους που ξεσπάει φωτιά αλλά κυρίως το σπίτι… αχ αυτό το σπίτι!

10. Fantasia - 1940

Ίσως σήμερα η ιδέα εικόνες που συνοδεύουν μουσική να ακούγεται κοινή, τότε όμως η Φαντασία προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον και απήχηση. Καλλιτεχνικά δεν ξέρω αν με προκαλεί, βρίσκω μερικές σκηνές μέχρι και κιτσαριό, αλλά κάποιες άλλες είναι πολύ ευρηματικές. Στην ιστορία με το μαθητευόμενο μάγο που προσπαθεί να τιθασεύσει τη μαγεία του, η μουσική του Μπαχ συνοδεύει με απόλυτη ακρίβεια τις κινήσεις των ηρώων. H αγαπημένη μου όμως από μικρός ήταν αυτή με τα μανιτάρια, κυρίως γιατί είχα λατρέψει τη μουσική του Τσαϊκόφσκι