Best movies 1895 - 1929

Mε αφορμή το δώρο που μου έκανε ο άντρας μου το ποστ αυτό είναι η αρχή ενός countdown με τις καλύτερες ταινίες ανά δεκαετία, σύμφωνα πάντα με τα δικά μου γούστα και δεδομένα. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω πως δεν είμαι κριτικός - ούτε κρητικός, χαχα, χιούμορ που ταιριάζει με τον καιρό - και δεν υποστηρίζω ότι αυτές είναι οι καλύτερες ταινίες έβερ. Είναι ένας συνδυασμός, καλύτερες και αγαπημένες ταινίες, από όσες έχω δει. Ευχαριστώ.

1895- 1929

1. Η γέννηση ενός έθνους - 1915


Είτε το πιστεύεις είτε όχι, αυτό το αριστούργημα των απαρχών του αιώνα το είδα επειδή μου μύρισε πίτσα - για να είμαι πιο ακριβής, μου το έφερε δώρο η Φαν μαζί με μία παρμεζάνα, κοτόπουλο, κρέμα γάλακτος. Ο σκηνοθέτης David Griffith μπορεί να κατηγορήθηκε εντόνως για το ρατσιστικό θέμα της ταινίας, αλλά ποτέ κανείς δεν τόλμησε να μειώσει την καλλιτεχνική αξία της ταινίας. Σε μια εποχή που ενδιέφερε περισσότερο να ανακαλυφθούν οι δυνατότητες του κινηματογράφου ως νέο μέσο, τα μηνύματα έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα. Η αξία της ταινίας βρίσκεται στον τρόπο κινηματογράφησης.


2. Μισαλλοδοξία - 1916


Η απάντηση στους επικριτές του Griffith - καμία σχέση με τη Melanie - ήρθε με τη δεύτερη ταινία του. Τη γύρισε κυρίως για να αποστομώσει αυτούς που τον κατηγόρησαν σαν ρατσιστή. Αποτελείται από 4 ιστορίες, σε 4 διαφορετικές χρονικές περιόδους (το '16 γυρίστηκε η ταινία, λέω εγώ) και πραγματεύεται την αγάπη. Πραγματική υπερπαραγωγή για την εποχή, την προτείνω ως την απόλυτη εκδίκηση, αν χάνεις στην παντομίμα με ταινίες, δεν τη βρίσκει ποτέ κανείς. Έχει διάρκεια 3 ώρες και αν θες να το παίξεις ότι την έχεις δει, προσπάθησε να ψεκάσεις την κουβέντα με τη σκηνή της απεργίας.

3. Το Θωρηκτό Ποτέμκιν - 1925


Από τις πολύ αγαπημένες μου, δίνει μαθήματα σε όλους τους τομείς που πρέπει να ξεχωρίζει μια ταινία. Από το καλύτερα μοντάζ έβερ, νομίζω είναι μια πολύ μοντέρνα ταινία, με κάθε έννοια. Γενικά πριν αρχίσω να βλέπω παλιότερες ταινίες δεν είχα καταλάβει πόσο μπροστά ήταν πρώτοι σκηνοθέτες. Βλέπεις ότι πολλά πράγματα που ακόμα και σήμερα θεωρούνται πρωτοποριακά, αυτοί τα έχουν κάνει εδώ και χρόνια. O Eisenstein θεωρείται από τις αυθεντίες σκηνοθέτες και αυτή εδώ η ταινία δικαιώνει τον τίτλο του. Η σκηνή με τα σκαλιά και το καροτσάκι, μπούσουλας για κάθε μελλοντικό μοντέρ.

4. Ο Χρυσοθήρας - 1925


Ο Charles Chaplin δεν ήταν ποτέ αδυναμία μου. Αναγνωρίζω πως είναι μια λαμπρή μορφή του βωβού κινηματογράφου, απλά εμένα ποτέ δε μου έκανε κλικ. Η συγκεκριμένη ταινία του είναι όμως αρκετά διαφορετική από τις υπόλοιπες, με εμπνευσμένες σκηνές και έξυπνα τρικ. Ο ίδιος έλεγε μέχρι να πεθάνει ότι αυτή είναι η ταινία για την οποία θα ήθελε να τον θυμάται ο κόσμος. Kλασσική σκηνή αυτή που παίρνει δυο πιρούνια και δυο ψωμάκια και τα βάζει να χορέψουν.

5. Μetropolis - 1927

Εδώ σηκώνω τα χέρια, πέφτω στα τέσσερα και απλά προσκυνώ. Η πολύπολύπολύ αγαπημένη μου ταινία της δεκαετίας. Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από τις εικόνες που έβλεπα. Αν θέλεις να δεις μια ταινία από όλες, δες αυτή. Η αποθέωση της αισθητικής, του design, υπόδειγμα συγχώνευσης μοντέρνου και γοτθικού ρυθμού. Ίσως αυτή είναι η αιτία που αγαπώ πλέον τόσο τις ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, μιας και και ο Fritz Lang έκανε την πρώτη του είδους.

6. O τραγουδιστής της τζαζ - 1927


Καταλαβαίνω πως κάποιες ταινίες μένουν αξέχαστες για την ιστορία που έχουν να πουν, άλλες για τον τρόπο που λένε την ιστορία και άλλες γιατί απλά φτιάχνουν ιστορία. Ίσως να μη θυμόμουν ποτέ ότι είδα αυτή την ταινία, ανάμεσα στις τόσες που έχω δει αν δεν επαναλάμβανα συνεχώς από μέσα μου ενώ την έβλεπα Είναι η πρώτη ομιλούσα ταινία!

7. Ένας ανδαλουσιανός σκύλος - 1928

Σε σκηνοθεσία Luis Bunuel και σενάριο του ίδιου μαζί με έναν αγαπημένο ζωγράφο, το λιγότερο που περιμένεις είναι να δεις εντυπωσιακές εικόνες. Στην ιστορία έμειναν αυτή που δείχνει ένα νεκρό άλογο σε ένα πιάνο και εκείνη που ένας άντρας κόβει το μάτι μιας γυναίκας με ένα ξυράφι - στην πραγματικότητα κόβει το μάτι μιας αγελάδας. Αλλόκοτες διηγήσεις δεμένες με εξωπραγματικούς κόμπους συνθέτουν ένα δημιούργημα το οποίο πρέπει να δεις για να το νιώσεις. Πάρε μια γεύση εδώ.