Best movies 1941 - 1950

1. Citizen Kane 1941

Χρόνια τώρα οι Αμερικάνοι κριτικοί την τοποθετούν στο νούμερο 1 με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Μου άρεσε, δεν μπορώ να το αρνηθώ, αλλά δε θα την έβαζα και σαν την καλύτερη ταινία που έχω δει. Νομίζω πως οι λόγοι για τα εγκώμια είναι δύο. Το γεγονός ότι για πρώτη φορά σε ταινία χρησιμοποιήθηκε τότε η τεχνική του φλας μπακ με τέτοιο τρόπο και ότι ο Όρσον Γουέλς ήταν 24 ετών όταν την έκανε.

2. Casablanca 1942

Λίγες ταινίες έχουν περάσει τόσο στο παγκόσμιο συλλογικό ενσυνείδητο όσο αυτή. Συγκαταλέγεται στις πλέον κλασσικές δημιουργίες, για μένα ισχύουν αυτά που έγραφα για τον Κέιν, δεν τρελάθηκα, αλλά αναγνωρίζω ότι είναι σταθμός στην ιστορία του σινεμά, καθώς ξέρεις το κόλλημα που έχω, η τέχνη να γίνεται κομμάτι μιας κοινωνίας.

3. Ossessione 1943

Ο Μassimo Girotti (κούκλος) υποδύεται τον Τζίνο, έναν τύπο που κυκλοφορεί από εδώ και από εκεί με λευκά κολλητά φανελάκια. Γνωρίζει τη Τζιοβάνα, η οποία είναι παντρεμένη, και μαζί σχεδιάζουν το πώς θα σκοτώσουν τον άντρα της. Βέβαια, όταν γνωρίζει τον Σπανιόλο, δεν μένει αδιάφορος. Γενναία τόλμη από τον Βισκόντι να αναφερθεί σε τέτοια ζητήματα, εν έτει 1943 και σε μια φασιστική Ιταλία. Αλλά θα μου πεις από αυτό ξεχωρίζουν οι μεγάλοι σκηνοθέτες και όχι οι ξενέρωτοι που έχουμε σήμερα. Πλροφορία: οι ερωτικές σκηνές με τον Τζίνο και τη Τζιοβάνα έχουν αφήσει εποχή για την ένταση τους.

4. Le belle et la bete 1946

Ο Κοκτώ ήταν ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, ζωγράφος. Ενίοτε και σκηνοθέτης. Η Πεντάμορφη έχει μια λυρική αισθητική, υπέροχες εικόνες (στο κάστρο τις δάδες στον τοίχο τις κρατάνε ανθρώπινα χέρια) το κάστρο άλλωστε λειτουργεί αλληγορικά και προσφέρεται για φροϊδικές εικόνες. Το Τέρας υποδύεται ο Jain Marais, σύντροφος του Κοκτώ για χρόνια, με τέτοια επιτυχία, όπου όταν στο τέλος μεταμορφώνεται σε όμορφο πρίγκηπα η Μάρλεν Ντίντριχ αναφώνησε το περίφημο Που είναι το πανέμορφό μου τέρας;

5. Notorious 1946

Λίγο πριν τελειώσει ο Β’ Παγκόσμιος ο κατάσκοπος Κάρι Γκραντ βάζει την Ίνγκριντ Μπέργκμαν να διεισδύσει σε μια ομάδα Ναζί που βρίσκονται εξόριστοι στη Βραζιλία. Εκεί γνωρίζει το φασίστα Κλοντ Ρέινς και αναγκάζεται να τον παντρευτεί, παρόλο που είναι χρόνια ερωτευμένη με τον Γκραντ. Το τρίγωνο που σχηματίζεται είναι μυστηριώδες και παραπλανητικό. Οι ρόλοι θύτη – θύματος αλλάζουν συνεχώς και οι υποψίες βαραίνουν κάθε φορά και διαφορετικό πρόσωπο. Τέλεια φωτογραφία, σκηνοθεσία Χίτσκοκ οπότε I rest my case.

6. Gilda 1946

Put the blame on Mame boys, put the blame on Mame…….

Επίσης πρέπει να ξέρεις ότι στον αισθησιακό αυτό χορό της, η Ρίτα Χέιγουορθ φορούσε κορσέ, γιατί μόλις είχε γεννήσει την πρώτη της κόρη.

7. Ladri di biciclette 1948

Σεπτέμβριος του ’96, παίρνω το μικρό μου αδερφό και κατηφορίζουμε στο Θέατρο Κήπου για να μυηθούμε στον ιταλικό νεορεαλισμό, ο δήμος Θεσσαλονίκης έκανε μήνα Κινηματογράφου ή κάτι τέτοιο. Ο μπράδερ τότε ήταν 12, μια χαρά όμως την κατάλαβε την ταινία και του άρεσε κιόλας. Στη συνέχεια τον έτρεχα σε όποια ταινία μπορείς να φανταστείς, μέχρι και το Priest είδαμε μαζί εκείνη τη χρονιά, για αυτό όμως τώρα έγινε και ωραίο γκομενάκι και έξυπνο!

8. The third man 1949

Η μεταπολεμική Ευρώπη προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές της από τον Β’ Παγκόσμιο και κάνει άλλη μια ταινία για αυτό. Ο Κάρολ Ριντ κινηματογραφεί τη Βιέννη, τα κτίρια της αναδίδουν μια μαγική αύρα, ο Όρσον Γουέλς εμφανίζεται για 5 λεπτά και γίνεται ο πιο συμπαθητικός κακός.

9. Orphee 1949

Πρόκειται για μια παραλλαγή του μύθου του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Ο Κοκτώ βάζει τον Μarais να υποδυθεί τον Ορφέα (δε θέλω σχόλια για το πώς έπαιρνε τους ρόλους) σε μια αργή αλλά εικαστικά άψογη ταινία. Θα μπορούσες να πεις πως είναι και μια αυτοβιογραφία του συγγραφέα, αλλά η πλοκή είναι αρκετά μπερδεμένη για να εξηγήσεις οτιδήποτε, οπότε απλά κάθεσαι και την απολαμβάνεις.

10. Sunset Boulevard 1950

Η όλη ταινία θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα inside joke για το Hollywood αφού πραγματεύεται το πώς αυτή η βιομηχανία παραμορφώνει ανθρώπους και συνειδήσεις, τους κάνει άσχημους εσωτερικά ενώ παραμένουν λαμπεροί εξωτερικά. Η Γκλόρια Σουάνσον υποδύεται μια ξεπεσμένη ντίβα του Χόλιγουντ, γεγονός που της δίνει την αφορμή να εκτοξεύσει θανατηφόρες ατάκες. Παιζόταν και για πολλά χρόνια στο Μπρόντγουεϊ, με τη Γκλεν Γκλόουζ να έχει ξεχωρίσει στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Αγαπημένη ατάκα: I am ready for my close up, Mr. DeMille.