1.Zιλ και Τζιμ 1961
2. Ηλέκτρα 1962
Φτιάχνοντας ο Κακογιάννης τη δική του εκδοχή της τραγωδίας του Ευριπίδη χάρισε στο αρχαίο δράμα φήμη που ως τότε δεν είχε ξαναδεί. Τα πρόσωπα μοιάζουν βαθιά ελληνικά, η φωνή της Ειρήνης Παπά ακόμα με ακολουθεί. Η ταινία κέρδισε 9 βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ήταν η πρώτη από μια τριλογία που συνεχίστηκε με τις Τρωάδες και την Ιφιγένεια εν Αυλίδι.
3. Ο Λώρενς της Αραβίας 1962
Ταινία που ξέρουν ακόμα και οι πιο άσχετοι από σινεμά, δείγμα επικού κινηματογράφου, τόσο σε εικόνα όσο και σε διάρκεια - 218 λεπτά. Βαρέθηκα λίγο, αλλά μου άρεσε το σάουντρακ, Μορίς Ζαρ, ήταν η πρώτη δουλειά του για αμερικανική παραγωγή.
4. Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν; 1962
Για κάποιο λόγο αυτή η ταινία δε λείπει από καμιά λίστα με γκέι ταινίες, παρόλο που το θέμα της δεν έχει καμία σχέση με γκέι. Να είναι η απόλυτες ντίβες της εποχής που ξεμαλλιάζονται; Να είναι η ατμόσφαιρα; Να είναι που όταν την είδα, μικρός ακόμα, με είχε καθηλώσει ενώ δεν ήξερα ακόμα τι μου γινόταν; Πάντως τη θυμάμαι πολύ έντονα, κυρίως για τις φιγούρες των δύο ηρωίδων και την υποχθόνια ατμόσφαιρα της.
5. 8 ½ 1963
Από τις πολύ αγαπημένες μου του Φελίνι, ο Μαρτσέλο είναι ένας κούκλος, υποδύεται ένα συγγραφέα που έχει πάθει director's block, αν γυρίσει κάποιος ταινία με ένα μπλόγκερ που έχει μόνιμα blogger's block φωνάξτε με, ο αριθμός οχτώμιση αναφέρεται στις ταινίες που έχει κάνει ο σκηνοθέτης πριν από αυτή.
6. Τhe Sound of Music 1965
Τα τακούνια μου είναι ζωντανά -δε χιλς αρ αλάιβ!
7. Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; 1966
Είναι η ταινία που με έκανε να πιστέψω ότι η Ελίζαμπεθ Τέιλορ είναι καλή ηθοποιός. Γιατί είναι καλή. Βέβαια ο ρόλος είναι αβανταδόρικος, το θέμα προσφέρεται για δραματικές εξάρσεις, ο Έντουαρντ Άλμπι γράφει και βάζει δύο ζευγάρια να "παλεύουν" λεκτικά και συναισθηματικά, σε αυτή τη φάση πρέπει να ήταν στην όγδοη φορά που είχε παντρευτεί τον Ρίτσαρντ Μπάρτον!
8. Η Ωραία της Ημέρας 1967
Ανομολόγητες φαντασιώσεις, απόκρυφα πάθη, στερημένες επιθυμίες συνθέτουν το μωσαϊκό των ηρώων του Πολάνσκι. Απαστράπτουσα η Ντενέβ, πες μου γίνεται μια πόρνη που την πηδάνε άγνωστοι, να έχει τόσο κλας.
9. Το μωρό της Ρόζμαρι 1968
Η ταινιάρα! Απίστευτο συναίσθημα, ατμόσφαιρα πνιγμού, (παρά) θρησκευτικό περιβάλλον, απόγνωση, η εύθραυστη Μία Φάροου στη μέση να βολοδέρνει, η σκηνή που θυμάμαι ολοκάθαρα είναι αυτή που ο δαίμονας γκαστρώνει το κοριτσάκι μας και τα μάτια...τα μάτια!
19 Comments:
Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με τη δεκάδα, ίσως να μπορούσε να χωρέσει και η Περσόνα κάπου. Η Μπέιμπι Τζέιν έχει το παράδοξο να μην θεωρείται συνολικά μια σπουδαία ταινία, αλλά όλοι οι γκέι τη λατρεύουν!
Μόνο το Ζιλ και Ζιμ δεν έχω δει, αλλά ήδη το έβαλα να κατεβαίνει. :)
Έβαλα κι εγώ μια πεντάδα ασπρόμαυρων ταινιών στο ιστολόγιό μου, ίσως να μην έχεις δει κάποια από αυτές...
Είχα την τύχη να διαβάσω το 2001 πριν δω την ταινία, και έτσι ούτε καν πρόσεξα ότι στο πρώτο κομμάτι με τα πιθήκια δεν είχε καθόλου διάλογο, κάτι που πολλοί θεωρούν πολύ βαρετό.
Την ταινία την λάτρεψα, το βιβλίο περισσότερο, ενώ ο Κιούμπρικ είναι αγαπημένος μου σκηνοθέτης.
Αλήθεια, άκουσες ότι ο Clarke πέθανε την προηγούμενη βδομάδα;
Εξαιρετικές οι επιλογές σου, μόνο με το Ζιλ και Ζιμ θα διαφωνήσω. Μάλλον δε το έπιασα το συγκεκριμένο. Προτιμώ πχ το Repulsion του Πολάνσκι ή το Easy Rider. Περιμένω και τα '70s σύντομα!
Τhe Sound of Music :D
Απ' όσες έχω δει, συμφωνώ μαζί σου!
...Όσο πλησιάζουμε στο σήμερα, όλο και περισσότερες ταινίες αναγνωρίζω!!!
Καλό Σ/Κ! :)
Ένα χρόνο μετά την 'Οδύσσεια του διαστήματος' έβγαινε στην Ελλάδα η 'Οδύσσεια ενός ξενιτεμένου' με τον Ξανθόπουλο να ψάχνει τον χαμένο από τη Μικρασιατική καταστροφή πατέρα του: ιδού μια περίπτωση που ΔΕΝ ισχύει το παπούτσι απ' τον τόπο σου...
ΥΓ: Στην τελευταία φωτογραφία του ποστ βλέπουμε μέχρι που έφτασε ο ταλαίπωρος Ξανθόπουλος ψάχνοντας.
μαζί σου θα επέλεγα να δω την 5
to baby jane ειναι η αγαπημενη μου!!! λες επειδη ειμαι drama queen?
kala eimai poly tekno gia ta gnwrizw aytes tis tainies
αλλά γενικά είσαι πολύ κουλτουριάρης ρε παιδί μου!
πολύ κουλτούρα.
Εγώ ακούω μόνο καμιά Ματζάνα!
Το "τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν" είναι και από τις δικές μου αγαπημένες.
Η "Μελωδία της Ευτυχίας" με ταξιδεύει πάντα.
Το "Μωρό της Ρόζμαρι" με είχε εντυπωσιάσει όταν το πρωτοείδα.
Κορυφαία, όμως, θεωρώ την "Οδύσσεια". Mε κέρδισε από την στιγμή που πετάχτηκε το κόκκαλο στον αέρα.
Πολύ καλές όλες οι επιλογές, αλλά όπως έχω ξαναπεί, δεν περίμενα τίποτα λιγότερο! ;-)
O "Λωρενς της Αραβίας" ίσως είναι η πιο όμορφη οπτικα ταινία που έχω δει...Πολύ σπουδαίος ο Ντεϊβιντ Λιν!
"Μπεϊμπι Τζεϊν" πολύ αγαπημένη
Το ίδιο και η "Μελωδία της Ευτυχίας"
Αριστούργημα το "Μωρό της Ροζμαρυ"(αυτό το νανούρισμα στους τίτλους έναρξης!)
Αδιάφορη η "Ωραία της Ημέρας", μόνο η Ντενέβ αξίζει...
Για το 8 1/2 ξέρεις τί θα πω!
Αλλά δεν καταλαβαίνω πως σας αρέσει η "Οδύσσεια του Διαστήματος"!Η πιο βαρετή ταινία επιστημονικής φαντασίας που γυρίστηκε ποτε!Παραλίγο να κοιμηθώ!Το βιβλιο με είχε ενθουσιάσει πάντως!
Θα συμφωνήσω με την επιλογή Φρανσουά Τρουφό και θα επαυξήσω. Ειδικά το Fahrenheit τα σπάει. Από Baby Jane λατρεμένη η σκηνή που της πάει για δείπνο ποντίκι η αρτιμελής και ΤΟ ΤΕΛΟΣ στην παραλία με τα παγωτά.
Θα συμφωνήσω με 8/10. Την Οδύσσεια του Διαστήματος τη θεωρώ μεγάλη μούφα και την Ωραία Ντενέβ απλά δεν την χώνεψα.
Ακόμα ένα καταπληκτικό αφιέρωμα
(κλαπ κλαπ κλαπ)
nomizo oti akoma perisotero apo thn virginia wolf h elizabeth taylor deixnei to epipedo tis sto ksafnika perisi to kalokairi (suddenly, last summer) ena sygklonistiko drama opos mono o tenessee kserei na grafei....
το μωρό της Ροζμαρι θυμάμαι μου είχε προξενήσει απανωτά εγκεφαλικά..... Με την συγκεκριμένη ταινία, που παρακολούθησα σε πολύ νεαρή ηλικία, εδραιώθηκε η σχέση αγάπης - μίσους που έχω με τα θρίλερ
αγόρι άμα θες φωτογραφικό υλικό για αυτά τα υπέροχα ποστ να μπαίνεις εδώ:
http://www.impawards.com/
μπεεε λολ
hourglass xμμ..μου άρεσε και η Περσόνα,αλλά αγαπημένο μου του Μπεργκμαν είναι το Κραυγές και Ψίθυροι.λίγο βαρύ,αλλά δες αν θες να μου πεις γνώμη
elerran και μόνο που μου είπες αυτό για τον Κιούμπρικ,φτάνει.Το έμαθα ρε γμτ,ήταν παππούλης βέβαια,αλλά εγώ στεναχωρέθηκα!
rev Αποστροφή...θα μπορούσε ίσως να χωρέσει και αυτή στη δεκάδα μου,μ'αρέσει που με συμπληρώνεις,νομίζω ταιριάζουμε πολύ ταινιακά!
ifigeneia λαλαλαλαλα
apsoy από τώρα αγχώνομαι για τις τελευταίες δεκαετίες,ποιες θα χωρέσουν στη δεκάδα!
gerasimos χαχαχαχαχα όταν κάνεις χιούμορ,είσαι καλύτερος τελικά!
tovene για να θαυμάζουμε το Μαρτσέλο ή να αναλύουμε το Φελίνι;άσε ξέρω,μόλις χρησιμοποίησα το αγαπημένο σου ρήμα!
povofag λοοοοοολ είσαι πολύ γκράντε,για αυτό σου ταιριάζουν τέτοιες ταινίες!
mr.f το καλό με μένα είναι ότι θα ακούσω και Ματζάνα αλλά θα δω και τον Τριφό μου!
gatti καλά,εσύ πως ξεκλέβεις χρόνο από τα γήπεδα και ξέρεις και ΤΟΣΑ και από ταινίες;;;
cobden το σχόλιο σου στα ποστ με τις ταινίες είναι πλέον μαστ
mad είναι λογικό να σου άρεσε η λιγότερο κουλτουριάρικη ταινία του,κρίμα που δεν είχε Βίσση στο σάουντρακ ;-p
virginia αγαπάω Τένεσι,να ξέρεις έχω διαβάσει ΟΛΑ του τα έργα,αγαπημένος μου ρόλος του η Ρόζα από το Τριαντάφυλλο στο στήθος,η Τέιλος στο Ξαφνικά με συγκλονισε και μένα
ethan μπράβο ρε,το ήξερα ότι συγχρωτιζόμαστε αισθητικά
provato τώρα άμα σου πω ότι έβλεπα ότι το impa είχε πάντα τις καλύτερες αφίσες,αλλά δε με άφηνε να πάρω λινκ,και μόνο τώρα μου ήρθε η ΦΑΕΙΝΗ ιδέα να τις αποθηκεύω στο πισι και μετά να τις ανεβάζω,τι γνώμη θα σχηματίσεις για μένα;
Ο Μπέργκμαν είναι ο αγαπημένος μου, και φυσικά έχω δει τις Κραυγές,η οποία φαντάζομαι θα μπει στην επόμενη δεκάδα σου. Κορυφαία του όμως για μένα είναι η Έβδομη Σφραγίδα και χαίρομαι που την έχεις ήδη επιλέξει!
Έχω δει τις πιο πολλές, έχω δει τις πιο πολλές...χεχε
Post a Comment