Mικρή Ιστορία για Μικρές Ώρες

Ξημερώματα, οικία Νέβερ – Ορέστις (με γιώτα, πως λέμε Αλέξις)

(Ροχαλητό - κλειδιά στην πόρτα)

-Ελπίζω να μην τον ξύπνησα.

(Βήματα στην εσωτερική σκάλα)

-Έλα γρήγορα πάνω!

-Ανεβαίνω μωρό μου!

-Λέγε μωρή (σφαλιάρα) που ήσουν;

-Ε να βρε Νεβεράκο, βγήκαμε με τα κορίτσια

-Και που γυρνούσατε μέχρι τις…τι ώρα είναι; (ο κούκος χτυπάει 6 φορές)

-Στην παραλία (ακούμε παφλασμό κυμάτων)

-Μόνες σας;

-Ναι ρε μωρό μου (σιγοσβήνουν γυναικεία χαζόγελα)

-Και τι κάνατε εκεί;

-Ε τι να κάνουμε 5 γυναίκες; Την πέσαμε στην αμμουδιά, ήπιαμε μια μπύρα, κουτσομπολέψαμε, η Τζόρτζια είχε την κιθάρα, είπαμε και μερικά τραγουδάκια, αυτά. (αγκομαχητά ιδρωμένου και άγριου σεξ)

Σημείωση συγγραφέα: ενώ μέχρι τώρα τα ηχητικά εφέ υπογράμμιζαν τη δράση σε αυτό το σημείο έρχονται σε σύγκρουση με τα γεγονότα

-Το μεγάλο αμάξι πήρες ή το μικρό;

-Το Βόλβο.

-Φαντάζομαι θα έγινε χάλια. Να πας αύριο να το πλύνεις.

-Πρωί πρωί αγάπη μου. Πριν ξυπνήσεις θα είναι πεντακάθαρο.