Thursday, September 27, 2007

Museu Dali - Figueres

Χθες το βράδυ είδα ένα πολύ παράξενο όνειρο. Ήμουν σε μια πόλη άγνωστη, κοντά στα Πυρηναία, και βολόδερνα, άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους. Ξαφνικά είδα μπροστά μου ένα περίεργο κτίριο. Ήταν ροζ, με χρυσά εξαμβλώματα στους τοίχους, πάνω του κάθονταν υπερμεγέθη αυγά και χρυσές κολυμβήτριες ετοιμάζονταν να κάνουν βουτιά στο κενό.
























Πλησίασα με δισταγμό. Ήξερα ότι ήθελα οπωσδήποτε να μπω μέσα του. Έψαξα για την είσοδο. Την πλατεία μπροστά από την πόρτα κυρίευε ένας αρλεκίνος χωρίς πρόσωπο, που κάτω από το φόρεμα του κρύβονταν μορφές.






















Από πάνω με κατασκόπευαν δύτες, ομοιώματα από χαλκό που κρατούσαν χρυσά ψωμιά και μια αρχαιοελληνική κόρη με κεραίες στο κεφάλι.




























Μεταμφιέστηκα σε ασβό και κατάφερα να τους ξεφύγω. Μόλις τρύπωσα στον προθάλαμο έμεινα με ανοιχτό το στόμα.





Με καλωσόρισε η Μπρούτζινη Γυναίκα που καθόταν όρθια πάνω στη Κάντιλακ του Αλ Καπόνε. Στο κεφάλι της άραζε μια βάρκα. Μου είπε να πάω σε όποιο σημείο ήθελα μέσα στον πύργο, αλλά να μην αγγίξω τίποτα. Όρισε φύλακες για αυτό τις τρομακτικές φιγούρες που είχε απέναντι της, τον τράγο και φυσικά τις κολυμβήτριες.


























































Για κάποιο λόγο με συμπάθησε. Με πήγε σε όλα τα δωμάτια του πύργου. Περίεργα πλάσματα και ονειρικά αντικείμενα με υποδέχονταν. Δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα συναντούσα στην επόμενη γωνιά. Μπορεί να έβλεπα λιωμένα κορμιά και άγριους κύκνους, μέχρι σκοτεινές Νίκες και γυναικεία μέλη, τον Τριστάνο και την Ιζόλδη, κροκόδειλους που κρατάνε λάμπες.





























Με έβγαλε στον κύριο και μεγαλύτερο χώρο του κάστρου. Ο γυάλινος θόλος δέσποζε στο χώρο. Παντού κρεμασμένοι πίνακες και γλυπτά. Η Μπρούτζινη Γυναίκα μου είπε πως εδώ έμενε κάποτε ένας κύριος πολύ ξακουστός στα πέρατα του κόσμου και έφτιαξε αυτό εδώ το κάστρο για να τον θυμούνται. Ήταν ένας ιδιόρρυθμος άνθρωπος που είχε ένα χαρακτηριστικό μουστάκι που πήγαινε προς τα πάνω. Και πως όλα αυτά εκεί μέσα τα είχε κάνει αυτός.











Το μεγάλο σαλόνι είχε καναπέ, τζάκι και πίνακες στους τοίχους. Αν το έβλεπες από μια συγκεκριμένη οπτική, εμφανιζόταν μπροστά σου το πρόσωπο της Μέι Γουέστ.












Η ώρα περνούσε και εγώ δεν ήξερα αν έκανα καλά που προχωρούσα πιο βαθιά. Στον επόμενο όροφο η Γυναίκα κοντοστάθηκε. Να ξέρεις πως αυτό δεν έχουν την ευκαιρία να το δουν πολλοί, είπε και προχώρησε. Θα σε πάω στο δωμάτιο της Ιδιοφυίας.

























Τη σκάλα προστάτευε ένα βασιλικό υπερμεγέθες κοράκι.

















Πρώτα είδα το Βιβλίο της Ζωής.



Μετά χάζευα το χαλί που ήταν κρεμασμένο στον τοίχο.




















Στα πόδια του κρεβατιού είχαν φυλακιστεί φολιδωτά τέρατα Στο κομοδίνο παραφύλαγε ένας χρυσός σκελετός. Κάρφωσα το βλέμμα στο ταβάνι. Μπερδεύτηκα. Το πατούσαν δυο φιγούρες (η Ιδιοφυία και η γυναίκα του) οι οποίες στήριζαν έναν ανώτερο θόλο. Το μέγεθος ήταν εντυπωσιακό. Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω.





Για να συνεχίσουμε θα πρέπει να σου κλείσω τα μάτια. Δε θα βλέπεις αλλά θα καταλαβαίνεις από που περνάμε. Το μόνο που μπορούσα να νιώσω ήταν ότι πηγαίναμε προς τα κάτω.














































Η Γυναίκα με έπιασε από την ουρά και κατεβήκαμε πολλά σκαλοπάτια. Μέτρησα 999. Μου έβγαλε το μωβ μεταξωτό μαντίλι. Μπροστά μου ορθώθηκε μια μπρούτζινη πόρτα. Την φύσηξε και άνοιξε διάπλατα. Το θησαυροφυλάκιο. Ο αφέντης έφτιαχνε και κοσμήματα. Από πολύτιμους λίθους και πετράδια φερμένα από τα πέρατα της γης. Δεν ήταν απλά επεξεργασμένος χρυσός. Είχαν ψυχή. Η καρδιά χτυπούσε αδιάκοπα. Ο άγγελος ήθελε να πετάξει και κουνούσε διαρκώς τα φτερά του. Και από τότε όσοι τα βλέπουν γαληνεύουν και θέλουν πάντα να γυρίσουν εδώ.




































































Στο πιο βαθύ και σκοτεινό υπόγειο μου είπε ότι ήταν θαμμένος ο παλιός ιδιοκτήτης του Περίεργου Οικίσματος.



Ξαφνικά ένιωθα να πετάω. Πολύ ψηλά και πολύ γρήγορα. Ο ίλιγγος με έκανε να στριφογυρίζω, όλο και πιο γρήγορα ώσπου κουράστηκα τόσο που δεν μπορούσα να κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά. Πριν τα κλείσω τελείως πρόλαβα να δω τη Γυναίκα από μακριά να μου κουνάει το χέρι. Βρέθηκα στο πουθενά και στο ποτέ, και ξύπνησα στο κρεβάτι μου.

Δεν πρόλαβα καν να πω ευχαριστώ για το ταξίδι. Ένιωθα όμως μια ακατανίκητη επιθυμία να επιστρέψω εκεί. Θα ξαναπάω κάποτε. To μέρος αυτό ήταν μοναδικό και χαράχτηκε για πάντα μέσα μου. Και τότε θα της πω ευχαριστώ. Και σε αυτήν και στην Ιδιοφυϊα.


40 Comments:

Wrong Guy said...

Aυτό το ποστ το χρωστούσα ακόμα από το καλοκαίρι,από τότε που γύρισα από Βαρκελώνη,αλλά δεν είχα dsl και δεν μπορούσα να εκφραστώ.

Σκοπός μου ήταν να είναι το ποστ μέσα στο πνεύμα του Νταλί.Σουρεάλ.Ο ίδιος λέει στον κατάλογο του μουσείου ότι αν και οι αίθουσες έχουν νούμερα,αν θες πραγματικά να αισθανθείς το μουσείο όπως το οραματιζόταν αυτός,πρέπει να περιπλανιέσαι μπαίνοντας στις αίθουσες με τυχαία σειρά.

Είναι το αγαπημένο μουσείο,οπότε εύχομαι να χαρείτε τη βόλτα.

ΥΓ. Ο πίνακας με το ρολόι που λιώνει λέγεται "Ότι πέφτει,πέφτει"
ψάχνω να βρω τι εννοεί ο τίτλος.Ερμηνείες δεκτές.

orestis said...

I love Dali.

I love you.

Τι απίθανο ποστ ήταν αυτό;

Wrong Guy said...

Μισή μέρα το έφτιαχνα ρε συ Ορέστη!Ήθελα όπωσδήποτε να σας δείξω αυτές τις φωτό.

Η αλήθεια είναι ότι τον είχα λίγο παραμελήσει το Νταλί.Ήταν ο αγαπημένος μου σα φοιτητής,όπως και σε όλα τα φοιτητικά σπίτια,έβλεπες και στο δικό μου άπειρες αφίσες του. Με τον καιρό τον βαρέθηκα λίγο,αλλά μετά το μουσείο του έπαθα πλάκα.

Παρεπιπτόντως,με εξαίρεση τον ναύτη που είναι Πιερ και Ζιλ,όλες οι εικόνες αυτή τη στιγμή στο μπλογκ μου είναι Νταλί.

Dante said...

Κατ' αρχήν, αυτό με τα "εξαμβλώματα" με έστειλε αδιάβαστο.
Το ίδιο και το "ήθελα οπωσδήποτε να μπω μέσα του" γιατί μου ακούστηκε κάπως πρόστυχο,
οπότε έχασα λίγο τον ειρμό μου, αλλά κατα τ' άλλα όλα ok...
Επίσης οφείλω να τονίσω οτι το χρωματάκι δεν έιναι ροζ, είναι σάπιο μήλο.
Και νομίζω οτι απέδειξα περίτρανα οτι μπορώ να εκμηδενίσω τα πάντα... :P

ΥΓ: Πιθανή ερμηνεία του πίνακα: Τα χρόνια περνάνε και αρχίζει και πέφτει. Κι αν πέσει άντε μετά να το ξανασηκώσεις...

Πέρα απ την πλάκα, ήταν απίστευτα όλα αυτά, χαρά στο κουράγιο σου και thnx για το ταξίδι :-)

nikisot said...

eilikrina
exw meinei afwnh
osa eixa dei gyrisan mprosta sta matia mou
3anaezhsa th monadikh ayth empeiria pou me eixe shmadepsei
Wrong mou...
s eyxaristw para poly gia ayto to yperoxo keimeno...
oti kai na pw 8a einai ligo
( nomizw oti katalabaineis pws ais8anomai-kai pistepse me an to 3anakanw to ta3idi pou skopeyw poion 8a parw mazi mou...)
polla filia

oni said...

M' aresei pou latreyw ton Dali kai gia tou mouseio tou den hksera tpt :P Eixa dei mono fwto tou ekswterikou. Ti gelio h perigrafh!

Thanks gia tis plhrofories :D

An pote paw Ispania 8a kserw ;)

Equilibrium said...

Μπορεί εσύ να μην πρόλαβες να πεις ευχαριστώ, αλλά εγώ μια χαρά προλαβαίνω να σε ευχαριστήσω...

Αν και στην αρχή το απεξω μου φάνηκε λίγο κιτς, μεχρι να μπω στο κλιμα και να παρασυρθω απο το ταξιδι αυτο στη φαντασια. έχοντας απο το χερι μια ιδιοφυια κι εσενα...

Τέλειο!

gatti said...

Τα ίδια με τον Equilibrium κι εγώ. Με ξένισε στην αρχή αλλά όταν μπήκα στο κλίμα αισθάνθηκα ότι ζω ένα παραμύθι και το απόλαυσα. Το λεξιλόγιό μου αποδεικνύεται φτωχό για να σου περιγράψω τι ένοιωσα από το υπέροχο ποστ σου. Ωθείς τις αισθήσεις μου στα άκρα. Κι αυτό το βρίσκω συναρπαστικό.

Eυχαριστώ για τη μύηση στην τέχνη.

ΥΓ. Κάθε φορά βάζω στοίχημα (με τον εαυτό μου) πως δεν θα καταφέρεις να δημιουργήσεις κάτι καλύτερο από το προηγούμενο και κάθε φορά το χάνω...

kanataki said...

μέχρι τα αυγά το κατάλαβα το όνειρο
σαφείς επιρροές από το trailler "για τα πιάτα σου μόνο" όπου η τσαπερδώνα πετάει τα πυρομαχικά

υγ μετά έχω κάποια κενά....

g for george said...

Όμορφα παράξενο. Θα ήθελα να ήμουν εκεί.

Όσο για την "ερμηνεία" του Ό,τι πέφτει, πέφτει, υποθέτω πως μπορεί να εννοεί το ανθρώπινο της υποστάσεώς μας.

Τι είπα πάλι.

Τυχερός που ήσουν εκεί.

zekia said...

πραγματικά ιδιοφυία όμως...
που τα πετυχαίνεις αυτά τα ωραία βρε άτιμε!!

Neverlandean said...

!!!!!!!WOW!!!!!!
Αλλά αν δεν έχεις και το Wrongάκο να στα διηγείται είναι μισή η απόλαυση. :)

Δηλαδή και το "I WANT IT ALL and I want it delivered by cute, naked men" του Νταλί είναι; ΤΩΡΑ είναι που εντυπωσιάστηκα πραγματικά!

Wrongάκο, με τη φωτογραφία γενικώς έχεις καμιά σχέση ή έτσι ερασιτεχνικά;

nikolakisdiaselos said...

Λάθος τύπος εσύ, αριστουργηματικό λάθος και ο Νταλί, μια χαρά τα καταφέρατε. Σοβαρά τώρα, αν κι έχω πολλές διαφωνίες με τον βίο του εν λόγω τρελάκια, εντούτοις αναγνωρίζω και θαυμάζω το έργο του. Κι αυτό το αφιέρωμα που έκανες στο μουσείο του είναι φοβερό.

Erisadesu said...

σήμερα το πρωι το πρώτο πράγμα που είδα ήταν ο Νταλύ στην τηλεόραση.
το πρώτο βλογκ που είδα ήταν το δικό σου.
Πιστεύω μέσα στον σουρεαλισμό αυτής της ημέρα ότι αυτό είναι καλό σημάδι.
στην τελική και ο Σαλβαντόρ ήταν άτομο που ήξερε να παίρνει ρίσκα στην ζωή του και να ήξερε πως να αγαπάει (έτσι τουλάχιστον θέλω να πιστεύω)

Fish-bait said...

;-)

Anonymous said...

Ax τι μου θύμισες. Ονειρικό κτίριο, σε φυλακίζει στον κόσμο του δημιουργού, σε προστατεύει ρίχνοντάς σε στους εικαστικούς εφιάλτες του, σε σώζει μέσα στα χρώματα. Θυμάσαι τα μαλλιά και το χέρι του ζωγράφου όταν ο χρόνος τα λαβώνει και τα απαλλοτριώνει; Θαρρώ ήταν δύο μεγάλοι πίνακές του.

Sanity Loss Era said...

Φέτος πηγα και εγω εκει!

Απλα τελειο!

One Big DJ said...

.........

Anonymous said...

art, art, art,


wright, guy

Rakuneta said...

kala milame molis ekana ena taxidi xiliometra makria kai ksexastika pws kathomai se ena grafeio mprosta apo ena ipologisti!

ta sigxaritiria mou mister!
den xerw giati mou thimise ligo tin theia kwmwdia tou danti k tin periigisi tou stin kolasi, to kathartirio k ton paradeiso.

o ntali den ine enas apo tous agapimenous mou. i kolliti mou opws exi pathei tin plaka tis mazi tou. mou prokalei ena sinesthima diastrofis, kai epidi i texni gia mena exi mia pio romantiki diathesi omologw pws o ntali monaxa me anastatwnei.

eixa dei mia ekthesi tou me glipta omws ayti ti fora. ayto pou proswpika goustarw apisteyta apo ton ntali ine oi atakes pou exei pei gia pantos epistitou.stin aithousan ipirxan pantou me terastia grammata atakes pou exei pei k omologoumenws itan i mia kaliteri apo tin alli. thimamai tis eixa grapsi kiolas alla me tin afirimada pou me dernei tis ksexasa kapou mesa stin ekthesi otan paratirousa ena glipto tou.

p.s. file mou exw mia aporia! tis fwtografies pws tis evgales? enosw gnwrizw apagoreyontai oi fwtografeies se mouseia k ola ta sxetika mias k to flas pou ekpempei katastrefei ta antikeimena, pinakes glipta bla bla bla! gia ayto eksallou iparxoun ta souvenir shops me sxedon olo to iliko tis kathe ekthesis se cart-postal, afises, ktl

p.s.2 gia alli mia fora pragmatika ena megalo eyxaristo! mia leksi monaxa mia leksi o kosmos!

Anonymous said...

Απίστευτο αφιέρωμα,πολύ μου άρεσε.Και απίστευτο φωτογραφικό υλικό!Εύγε!

Wrong Guy said...

Dante δεδομένου ότι ο Νταλί είναι επηρεασμένος από Φρόιντ και ο ερωτισμός έχει σημαίνουσα θέση στο έργο του, σε βρίσκω ερμηνευτικά σωστό στο "ήθελα να μπω μέσα του" :-)

moody σε είχε συγκλονίσει και σένα το μουσείο ε;σου έχω πει πως ταιριάζουμε,αλλά εσύ δε με πιστεύεις.

oni σε όλο τον κόσμο υπάρχουν 4-5 μουσεία Νταλί,και μάλιστα σε αυτό της Φλόριντα βρίσκονται τα πιο γνωστά του έργα.Το ιδιαίτερο με αυτό είναι ότι το επιμελήθηκε ο ίδιος και επίσης βρίσκεται στο μέρος που γεννήθηκε.

equilibrium πιστεύω ότι και το κιτς έχει τη χρησιμότητα του.άσε που εμένα το καθαρό κιτς,μου αρέσει πάρα πολύ!

gatti "Ωθείς τις αισθήσεις μου στα άκρα" Αυτό είναι από τα ωραιότερα πράγματα που μου έχουν πει για το μπλογκ μου!

Wrong Guy said...

tsaperdona μα εννοείται ότι αν σε γνώριζε ο Νταλί θα πετούσε τη Γκαλά από το παράθυρο που τη ζωγράφιζε και θα έπαιρνε εσένα να τον εμπνέεις.

zekia το έλεγα πάντα ότι θα πήγαινα σε αυτό το μουσείο.είχα δει μόνο το εξωτερικό του και με είχε ιντριγκάρει.τώρα σου δείχνω και το μέσα!

never ναι αυτό το ξέχασα,δεν είναι Νταλί,αλλά είναι σουρεαλιστικό,οπότε εκεί έχει τις ρίζες του. Δεν έχω καμία σχέση με φωτογραφία, ούτε στη δουλειά μου,ούτε ερασιτεχνικά,εκτός από την έκθεση που θα μου κάνει η τσαπερδόνα.Απλά είμαι λάτρης του ωραίου. Στην τέχνη εννοώ!

george Πιθανώς,γιατί ο πίνακας έχει φρούτα και κομμάτια κρέας,τα οποία είναι αναλώσιμα και φθαρτά,όπως και εμείς.Δεν κάνεις αίτηση για καμιά έδρα στην Καλών Τεχνών;

gerasimos said...

Figueras...κάναμε μια στάση στο μουσείο με τη σύζυγο επιστρέφοντας από Ισπανία προς Γαλλία. Το μοναδικό μουσείο που έριχνες κέρματα για να ζωντανέψεις τα εκθέματα. Γενικά πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία (όπως και η εικόνα με τη γυναίκα που αν την κοίταζες μέσα από τη φωτογραφική μηχανή έβλεπες το πρόσωπο ενός άνδρα). Βρήκα όμως τα καφέ της πλατειούλας του μουσείου ολίγον τι μίζερα.

Pavlos ... said...

Απλά μαγικό, σαν τον Νταλί.
Να σαι καλά

Wrong Guy said...

diaselos Αν γνώριζα το Νταλί-λέμε τώρα-δε νομίζω να τον συμπαθούσα.Έχω διαβάσει αρκετά για το πως ήταν σαν άνθρωπος,και η αλαζονεία είναι κάτι που με εξοργίζει.Το πως ήταν σαν καλλιτέχνης είναι άλλο ζήτημα.Νομίζω πρέπει να κρίνουμε τους καλλιτέχνες από το έργο τους,όχι από τη ζωή τους.Μεγάλο θέμα αυτό,θα μου πεις,βλέπε Καζάν,αλλά πιστεύω πως η προσωπική τους ζωή είναι κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που κάνουν.

erisabetsu σε κατατρέχει το μπλογκ μετά το μεθυσμένο χορό σου και τα ρίγη ηδονής που σκόρπισες στο κοινό.

fish bait το χαμόγελο είναι δικό σου ή της Λητούς;

dora Μποντρούμι τέχνης για να αποφεύγεις την ασχήμια του κόσμου;Το έχω κάνει άπειρες φορές.

sanity loss era Έχεις ακούσει φυσικά πως τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται!

big dj Δε μου μιλάς μικρέ; :-)

ammos sta malia moy μ'αρέσειτο αρτ,δεν το κρύβω!Παρεπιπτόντως το άβαταρ σου είναι από το ωραιότερα που κυκλοφορούν!

rakuneta τρελό κόμεντ,ελπίζω να μην πόνεσε,μιας και ήταν το πρώτο σου!Στα μουσεία της Ισπανίας επιτρεπόταν οι φωτογραφίες χωρίς φλας.Όλες είναι χωρίς φλας.Ήταν φωτεινοί οι χώροι και έβγαιναν ευτυχώς καλές.

aenaos ευχαριστώ αγαπητέ,με κολακεύετε!

Wrong Guy said...

gerasimos φυσικά περίμενα ένας κοσμογυρισμένος όπως εσύ να έχει άποψη για το ζήτημα.Προσωπικά το Φιγκουέρες με εξαίρεση το μουσείο δε μου άρεσε καθόλου.Αδιάφορο και μίζερο.Μου άρεσε πολύ όμως η Girona,η πιο μεγάλη πόλη εκεί κοντά.

pavlos thank u!!!

gerasimos said...

Στη Girona δεν πήγαμε, αλλά έφτασε ως τα αυτιά μας η φήμη της...(ΑΝ θυμάμαι σωστά)

APSOY said...

τέλειο-τέλειο-τέλειο!!!
ΤΕΛΕΙΟ!
Εγώ γιατί δεν πήγα όταν ήμουν Βαρκελώνη?
:(

Με ταξίδεψες...!:)

One Big DJ said...

ayto to ''mikre'' krata to..to big den einai tyxaio ..lol..exw thwria megalh!

If...ιγένεια said...

Υπέροχη η βόλτα...

Rakuneta said...

trelo comment? nai ime trelli k oneiroparmeni ena prama!
na ponese? mpa den ponaw toso eukola!

sovara omws an imoun ekdotis kapoiou periodikou tha se proslamvana me xilia gia ta polistika drwmena! o pio prwtotipos tropos ever! ksana ta sigxaritiria mou! anamenw sto akoustiko gia na dw ti tha deiksi i epomeni nekropsia!

me ayta k me ayta o sillogismos mou eftase sto telos!

Crazy Tourists said...

Τέλεια η περιγραφή! Βόλταρα σε ένα μουσείο που δεν έχω πάει και μάλλον δε θα επέλεγα ποτέ να πάω!!
Εύχομαι να ξανακάνεις το ταξίδι αυτό και να είναι διαφορετικό από το προηγούμενο...

CrazyTourist2

Legally Blonde said...

Τώρα εγώ τι να γράψω που τα έχουν γράψει όλα όσα σκέφτομαι οι άλλοι????

Άπλα τέλειος (και σίγουρα right).... ;)

x

revqueer said...

Και πάλι με έκανες να νιώσω πως ήμουν εκεί! Ευχαριστώ!

Wrong Guy said...

apsoy όταν θα πάμε μαζί Βαρκελώνη τετράδα,θα έχεις ιδιωτικό ξεναγό.

big dj και εκτόπισμα.είμαι σίγουρος.

ifigeneia με τόσες βόλτες ρε όμορφη,θα έχεις και γαμώ τις γάμπες!

κυρία rakuneta,σαν διευθύντρια,ζητάω άδεια μερικές μέρες να πάω ένα ταξιδάκι Μαρόκο για να γράψω έναν οδηγό.Θα μου πληρώσετε έξοδα;Μην επιμένετε!

crazy tourists σαν τουρίστρια,θα ήσουν στο στοιχείο σου!welcome και στο δικό μου σπίτι.

legally blonde είναι δυνατόν μια απόφοιτος Χάρβαρντ να μη βρίσκει τι να πει;Αποκλείεται!

revqueer Τιμή μου που σας κάνω να νιώθετε τέτοια πράγματα!

Haris said...

Έμεινα άφωνος! Είναι απίστευτο το μουσείο!

Rakuneta said...

koita tha kanoume mia simfwnia! tha plirwsw ta eksoda an vgalw kerdi apo tin pwlisi tou periodikou! an oxi thelw na epistrafoun to sintomotero! dioti emis mister imaste epixirisi den imaste filanthrwpiko idrima! hehhehe:P

Aντώνης said...

Just perfect!

veloz said...

as mi milisoume gia dali.
as milisoume gia to brebeio tou post-makrynari, fimes lene oti eisai fabori anamesa stis alles ypopsifioties!
xaxa!
teleio to post, mila mou gia ispania!
:)

Related Posts with Thumbnails