Wrong Guy - The Revision

Το 100στό ποστ είναι γεγονός!

Μεγάλη συγκίνηση με κυριεύει καθώς κάνω μια επανεξέταση - επισκόπηση του τι είδα μέσα σε αυτά τα 100 ποστ.

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2007

Αρχή. Το πρώτο σχόλιο που μου έγινε έβερ, Πρόβατος. Ακολουθεί Gsus. Πώς να μην πάει μπροστά το μπλογκ αυτό;

Τρίτη 3 Απριλίου 2007

Το πρώτο ποστ για Σαλονίκη. Στη συνέχεια βλέπω ότι θα με απασχολεί πολύ η πόλη καταγωγής μου – και να σκεφτείς ότι δεν το είχα σχεδιάσει. Το τραγούδι που κάνω τίτλο Everybody loves you here είναι ακόμα από τότε το πρώτο keyword που φέρνει κόσμο στο μπλογκ μου ( τα υπόλοιπα είναι Amy Winehouse - λογικό, Σοφία Καρβέλα – έλεος, Τομ Φορντ - ο ίδιος θα είναι, με ψάχνει, Φαίη Σκορδά, βιζιτού, Κανονίδου – η σειρά είναι αυτή που μου δίνει το τράκερ, εγώ δε φταίω, Λία Βίσση - εδώ έχει βάλει το χέρι του ο Μάρβιν, τσόκαρα, γκέι οίκος ανοχής, Mariah Carey η καλύτερη φωνή - αυτός που βρήκε το μπλογκ μου με αυτό το keyword θα ενθουσιάστηκε, βιντεάκια με πίπες, γαμηση με αντρες που να εχει και εικονες - από την καύλα έγινε και ανορθόγραφος, βούρδουλα, ερωτικά βίντεο με ελεωνορα μελέτη, κεταμίνη - Έιμι ξανά, μπλογκ μόνων γυναικών- καλά πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει αυτός που το έγραψε , σάσα μπάστα βιζιτού, πήδα με γαμιά μου- αυτό το δοκίμασα στο google και έβγαλε τρίτο το μπλογκ μου, κινέζικο σεξ - δηλαδή πως το κάνουν οι Κινέζοι;)

Τρίτη 17 Απριλίου 2007

Αρχίζουν τα φωτογραφικά αφιερώματα. Πρώτος ο David Lachapelle, το ποστ δε μου αρέσει πολύ τώρα που το διαβάζω, δεν ήξερα ακόμα να γράφω.

Πέμπτη 26 Απριλίου 2007

Την ίδια μέρα αφήνουν πρώτη φορά σχόλια οι αγαπημένες Erisabetsu και Veloz. Είναι τυχαίο;

Παρασκευή 27 Απριλίου 2007

Ανακαλύπτω ότι μια κολλητή του Φάτσα έχει μπλογκ, την σκουντάω και ξεκινάμε τις διαδικτυακές μας φιλοφρονήσεις.

Τρίτη 1 Μαΐου 2007

Ανακαλύπτει ο Φάτσας ότι έχω μπλογκ και μάλιστα σε σημείο που περιγράφω εκδρομή με παλιό γκόμενο, γίνεται Ο χαμός. Το ξεπερνάμε όταν εξηγώ ότι το κοινό μου είναι ανωτέρου και δεν εμπλέκει τα γκομενικά με τα μπλογκικά.

Τετάρτη 2 Μαΐου 2007

Η Ορεστάκος με το που με γνωρίζει μου λέει πως ο μπαμπάς της καμιά φορά το παίζει Desperate Househusband και σκέφτομαι πως αυτή η κοπέλα πρέπει να έχει πολύ χιούμορ!

Παρασκευή 4 Μαΐου 2007

Ethan, Apsoy και Neverlandean, τρεις αγαπημένοι μπλόγκερ μου μιλάνε την ίδια μέρα. Δεύτερη σύμπτωση αυτό;

Δευτέρα 14 Μαΐου 2007

Από τα πιο αγαπημένα μου ποστ, τιτλοφορείται Ο γάμος της καλύτερης μου φίλης αλλά τα σχόλια τιτλοφορούνται Ο γάμος μου με τον Φάτσα – κανονίζω λεπτομέρειες και τέτοια – το πρώτο μου τριαντάρι – συγκινούμαι.

Κυριακή 20 Μαΐου 2007

Καινούρια ενότητα στο μπλογκάκι μου. Σουρεάλ ματιές σε συνηθισμένες καταστάσεις. Δεν έχω καλύτερο!

Κυριακή 3 Ιουνίου 2007

Η Τσαπερδόνα έρχεται μόνη της και μου συστήνεται. Εκτιμώ το θράσος της και ενώ έχει όλα τα προσόντα για να την αντιπαθήσω εξελίσσεται σε μια από τις πιο αγαπημένες μου παρουσίες!

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2007

Η ιστορία αγάπης μου με το Φάτσα γίνεται best seller! Ζορίστηκα όταν την έγραφα, πρώτη φορά μιλούσα για κάτι τόσο προσωπικό – τώρα χέστηκα – αλλά την αποδέχτηκαν όλοι με τόση γλύκα που με έλιωσαν.

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2007

Η ημερομηνία αυτή στάθηκε μοιραία για τον Wrong Guy. Toν σημάδεψε και τον ακούμπησε όσο καμία. Ίσως να είναι και η πεμπτουσία, ο λόγος ύπαρξης του. Εκδίδει την πρώτη μετάφραση της Μαράγια.

Τρίτη 31 Ιουλίου 2007

Δημοσιογραφική επιτυχία! Αποκλειστικο βιντεάκι του George Michael να τραγουδάει λάιβ το Praying for time.

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2007

Φωτογραφικό υλικό από Βαρκελώνη – δωρεάν ξεναγήσεις σε έργα του Gaudi.

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου

Δε γινόταν να περάσει απαρατήρητη η μέρα του Τιμ Μπάρτον. Αναφορά στην πλήρη φιλμογραφία του, η μεγαλύτερη θέαση ποστ που έχω, μαζί με του Νταλί.

14 Σεπτεμβρίου 2007

Ούτε και η μέρα της Amy. Την ανακυρήσω σε νέα μου θεά και την κάνω δώρο γάμου στη Μoodygirl.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

H βόλτα στο Μουσείο Νταλί είναι το ποστ που δούλεψα πιο πολύ από όσα έχω κάνει μέχρι τώρα και αυτό που με έκανε να χαμογελάσω από τα σχόλια που άκουσα.

Σήμερα

Μέχρι πότε θα τραβήξει, πως θα εξελιχθεί και που θα βγάλει αυτή η ιστορία, δεν το ξέρω. Εγώ το παίζω Καβαφικός και χαίρομαι τη διαδρομή, μαζί με άλλους επιβάτες που γνώρισα και εκτίμησα. Ξέρουν ποιοι είναι αυτοί, αν δεν τους θυμάσαι τους έχω στα λινκ μου.

Επίσης θα ήθελα να πω πως εκτός από αυτούς που συμπαθώ είναι άπειροι οι μπλόγκερ που βαριέμαι - σιχαίνομαι - απορώ γιατί υπάρχουν. Δε θα πω ποιοι είναι, λόγοι PR, καταλαβαίνεις. Σε γενικές γραμμές δε χωνεύω αυτούς που μιλάνε για θέματα τα οποία δεν κατέχουν, τους αγενείς, τους καμμένους που νομίζουν ότι κάνουν τέχνη με ποστ τύπου Γράμμα από τον άλλο κόσμο, αυτούς που μπερδεύουν το μπλογκ τους με το προφίλ τους στο gaydar, έχει και άλλους αλλά δε θέλω να θίξω όλους αυτούς που με διαβάζουν.

Επίσης θα ήθελα να δηλώσω πως είμαι πεπεισμένος 100% ότι ο χαρακτήρας του κάθε μπλόγκερ βγαίνει στο μπλογκ του, άσχετα με την κάλυψη που ρίχνει ο καθένας, και αν δε φαίνεται στα κείμενα του βγαίνει στα σχόλια του. Αυτά.

Ευχαριστώ για όλα. Και μην ξεχνάτε. Σας αγαπώ...